Some Capybaras Lose The Will To Live

Capybaras are very sensitive and emotional animals and they do not cope well with stress. Capybaras have very high emotional intelligence.

A life in captivity can be very stressful for a capybara. Captivity refers to living in a zoo or as a pet.

Captivity usually provides a completely unnatural way of life and habitat for a capybara. Because Capybaras do not react well to stress, many capybaras in captivity die prematurely because they lose the will to live due to the circumstances of their lives in captivity.

I know of at least three capybaras who died because they lost the will to live: Duro, Ryoko, Zabon.

Duro

Duro lived as a pet capybara with Eros. When Eros passed away Duro lost his one and only friend. Six months after Eros died a new pet moved into Duro’s home. The arrival of a new pet is often the trigger for an established pet animal to give up the will to live and pass away.

By this time Duro was completely blind. He lost one eye in a mystery accident when he was born. When he was about 6 years old he developed a cataract in his good eye and gradually went blind. The sight in this eye could have been restored as cataracts are routinely removed by vets. A lion in India, living in the wild, was acting strangely. An investigation revealed that the lion had cataracts on both his eyes and had gone blind. The vet in India was able to remove both cataracts. As part of the procedure, the animal has to be given antibiotics following the operation to remove a cataract so that the eye does not become infected. With humans, the antibiotic is given as eyedrops, but with an animal it is more likely that the antibiotic will have to be given as an injection. This is because with some animals it is difficult to administer eyedrops.

Duro’s eye was not operated on so he was now completely blind. While Eros was alive he had Eros to rely on. Eros was his friend, his only friend. Unlike Eros, he had not bonded with humans. Duro understood that he had little in common with humans and much more in common with Eros.

When Eros passed away Duro lost his one and only friend. Marc and I had always been very close to Duro but because of the pandemic we had not been able to visit him for almost 2 years. Tragically, we had no idea that Duro was suffering and going downhill. Had we known we would have gone to Henderson to be with Duro that summer, before he passed away at the beginning of September. We had had our vaccines so it would have been safe for us to travel. Duro had always been a very healthy capybara and I was expecting him to live for, at the very least, another 3 years. We were planning to visit him that Autumn. Had we known of Duro’s condition we would have rushed to be with him.

A rodentologist friend suggested that the arrival of the new pet might have been the reason Duro lost the will to live. When I finally met this new pet three years later I understood immediately that this pet was the reason Duro had lost the will to live. The pet was a hyperactive Yorkshire terrier who continually barked and growled. He also frequently nipped Duro. Perhaps even worse, the family seemed to absolutely adore this obnoxious dog and gave him so much love, affection and attention, which they had never given to Eros and Duro. It was heartbreaking to experience.

Duro had always been closer to the wife and every night Duro slept on her bed. However, with the arrival of the dog Duro’s place in the wife’s heart was gone. The dog spent every night on the wife’s bed. It was the wife who acquired the dog and the dog usurped Duro’s place in her life.

I shall always believe that if we had been with Duro after the arrival of the dog, he might well still be alive today. I have seen videos of Duro and the dog interacting and it was obvious that Duro was not happy or comfortable in the presence of the dog.

Put yourself in Duro’s place. Can you imagine being blind and having your life invaded by a hyperactive animal who bit you, and constantly barked and growled and rushed around. Being blind Duro would have felt completely lost. He would have sensed all the love and attention this pet was being given. He would have grown very depressed with nothing left to live for.

Duro had always been such a courageous, confident, optimistic, healthy capybara. He overcame his very painful birth which resulted in significant injuries and the loss of his right eye, to become one of the largest and healthiest capybaras I have known.

Ryoko

We were the only people who Ryoko sat on the laps of. I think we were the only humans she trusted, which was why my inability to make her life better was so devastating for her and heartbreaking for me.

Ryoko was a highly intelligent capybara who completely mistrusted the keepers. She was Hinase’s daughter and was expected to succeed her mother as leader of the herd. However, she suffered a partial miscarriage and her babies were delivered by cesarean (C section). She did not eat for two weeks following the operation and when she was allowed back into the herd, having been separated with her only surviving pup after giving birth, she was attacked by several capybaras who took advantage of her very weakened state.

Ryoko had suffered a partial miscarriage when she was frightened by one of the keepers when she was heavily pregnant. She ran as fast as she could to the pond in search of safety. She sat down by the pond and her body heaved massively three times. I said to Marc that I was very worried about Ryoko. I was very concerned about what state I would find her when we arrived the next morning.

As Ryoko could no longer live as part of the herd she was kept in a separate enclosure adjacent to the main capybara enclosure. Here she could entertain herself by attracting Donut’s attention and he would rush over and try to fight her. I have shown this in the following video, with a description:

Capybara Behaviour Is SO Fascinating. How a Capybara Copes with Separation. Ryoko Lures Donut To …

Capybara Behaviour Is SO Fascinating. How A Capybara Copes with Separation. Ryoko Lures Donut Over To Entertain Her and Relieve the Boredom of Separation. Ryoko had to be separated from the herd for her own protection after the tragedy surrounding the birth of her pups. She suffered a partial miscarriage and her pups were delivered by cesarean (C-section). After this she did not eat for a week and became very weak. When she was released back into the main herd she was attacked by several of the capybaras who wanted her place in the hierarchy so she had to be separated again. Ryoko is a very tough minded capybara and deals with the stress of being separated by lowering Donut over to engage with her and relieve the boredom she now experiences by being separated. Donut is always aggressive to any capybara who is in a separate enclosure. Ryoko plays on this and attracts his attention by jumping in her little pond making a huge splash, and by running round and round her enclosure and by barking. Sure enough, this always gets a reaction from Donut who comes running over. You can hear him tooth chattering as he tries to fight with Ryoko through the fence which separates them. Sometimes Ryoko walks very slowly, tantalisingly close to him, watching him as he gets more and more worked up. Ryoko is a highly intelligent capybara and was expected to succeed her mother, Hinase, as leader of the herd.

However, one day when Ko, another neutered male capybara in the herd, was trying to fight with Ryoko through the bars of the fence which separated them, a stupid visitor tried to intervene. There was never any danger of Ryoko or Ko being injured by their aggression towards each other through the bars of the fence, so it was an incredibly stupid act of interference. Not surprisingly the man got bitten accidentally by Ko when the stupid man tried to intervene. Completely unacceptably the Biopark decided to move Ryoko to another enclosure out of sight of the herd. Ko was also removed from the herd and put in a separate enclosure behind the zoo where he died prematurely from the stress of living alone. (Ko, like his father Kona, was very responsive to petting and would have become very depressed having no interactions with the rest of the herd or with humans).

The final straw for Ryoko was being taken away as part of the travelling zoo. This is a very stressful, frightening experience which no capybara should have to endure, as I have told the Biopark many times.

I am afraid I may also have contributed to Ryoko losing the will to live. Prior to the pandemic I used to spend time with Ryoko every day, petting her through, or over, the bars of her fence. We could not be with her for three years because of the pandemic. When Japan finally reopened to foreigners we immediately returned to the Bio Park in mid October 2022. I asked after Ryoko. I was told she came down to be fed near the capybara enclosure in the evenings. A few days later this happened and I was able to see Ryoko again. I called to her several times. She knew exactly who I was but she did not come over. I was shocked at her appearance and condition. She was a shadow of her former self and looked very depressed and stressed. Three weeks after we arrived and three days after being taken away as part of the travelling zoo, Ryoko died. The vet carried out a post-mortem but could find no cause for her death. He said she had lost the will to live and we both agreed that being taken away as part of the travelling zoo would have been very stressful for her. The vet considered this was the final straw which had caused her to give up the will to live.

I feel certain that my arrival back in Japan and the fact that I was not able to improve her situation, made her realise she had nothing left to live for.

On her last few days before she passed away Hinase, Ryoko’s mother, tried very hard, despite her very weak condition, to climb the mossy hill which led up to the enclosure where Ryoko had been kept. I am certain Hinase wanted to be with her daughter in the last few days of her life. Other capybara mothers are comforted and supported by their daughters in the weeks leading up to their deaths.

Zabon

Zabon’s premature death was unforgivable and could easily have been prevented. When Zabon was chosen to breed in the winter of 2016/2017 I was surprised the Bio Park had chosen her because she was not the healthiest of the female capybaras. She was a little thin and the condition of her coat was not as good as the other capybaras. That year she did not get pregnant.

The following year she successfully became pregnant but her condition, after giving birth, deteriorated and gave cause for great concern. She lost a lot of weight and was just skin and bone. She had also lost a lot of hair. However, valiant mother that she was, she tried very hard to do her best for her two babies, Madoka and Ko. She tried to be an excellent mother despite being very weak.

You can see how thin Zabon has become following the birth of her pups Ko and Madoka

I was therefore shocked to discover that Zabon had been chosen to breed for a second time the following year. This was a very cruel decision given what happened to Zabon on the previous occasion when she became pregnant and gave birth. In addition, she was suffering from a very painful, swollen foot but she could not be given antibiotics to treat this because she was pregnant. She frequently hopped around on three legs and I was deeply, deeply concerned about her, and the effect on her babies, when she was heavilypregnant, of this rough, heaving motion as she hopped. She also had great difficulty getting in and out of the pond. I was concerned that this “hopping motion” might result in her suffering a miscarriage. The time was August when the temperature sometimes rises as high as 40°C, so it was essential for Zabon to go into the pond to thermoregulate and keep her body temperature stable.

Zabon gave birth to three healthy pups in mid-September. I was horrified to see the chief capybara keeper interfering with the pups immediately after they had been born. These interventions destroy the bond between mother and baby and would never be tolerated in a good zoo. In good zoos the keepers will not even intervene for at least 24 hours or more, if at all possible, when there appears to be a problem with the newborn baby or if the mother is showing no interest in her newborn and not feeding her, in the hopes that the problem will resolve itself without interference from the keepers.

I was even more horrified to see other people, including the general manager, going into Zabon’s enclosure and petting and filming her babies within a few hours of their birth.

The chief capybara keeper continued to interact with, and interfere with the pups, carrying out the role of a mother capybara and performing the behaviours a mother capybara would normally provide, like licking the baby’s bottom is to stimulate him to defecate. The chief capybara keeper endlessly called to Zabon, to do this or that, in a cold, unpleasant, screechy voice. It was obvious that this was causing Zabon great stress. When the chief capybara keeper tried to get Zabon to go back into the enclosure Zabon was very reluctant to move. However, when the other two capybara keepers ushered Zabon back into her enclosure at the end of the day she willingly complied.

I was heartbroken, but not surprised, to discover that Zabon had passed away just two months after giving birth. Her death was caused by the chief capybara keeper and the chief animal keeper. Caused by their decision to breed Zabon for a second year when she had suffered so much the previous year. They should have chosen Aoba to breed. Aoba was the natural choice for any Western zoo. She was a large, friendly capybara and she would have inherited her mother, Momiji’s, excellent parenting skills. She would also have carried on the best bloodline at Nagasaki Bio Park, descending from Donguri, through her daughter Momiji. Aoba was not chosen to breed to spite me and punish me for raising Animal Welfare issues.

Nagasaki Bio Park has not had any baby capybaras for almost 5 years due to their lack of understanding and knowledge of capybara reproduction.

Δίαιτα Capybara. Περιλαμβάνει θεραπείες για θέματα διατροφής υγείας

Η σωστή διατροφή είναι απαραίτητη για την υγεία, την ευημερία και τη μακροζωία ενός Capybara.

Περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τον τύπο κρίσιμης φροντίδας για capybaras, προβιοτικές θεραπείες για capybaras και λεπτομέρειες της φόρμουλας γάλακτος ειδικά διαμορφωμένη για το μωρό capybaras

Το πεπτικό σύστημα Capybara εξελίχθηκε πάνω από 30 εκατομμύρια χρόνια για να επωφεληθεί από μια δίαιτα που ήταν υψηλή σε ίνες και χαμηλές σε θερμίδες. Εάν θέλετε το Capybara να ζήσει μια μακρά και υγιή ζωή, θα πρέπει να προσπαθήσετε να αναπαράγετε αυτή τη δίαιτα όσο το δυνατόν πιο κοντά.

Η δίαιτα Capybara, στην άγρια φύση, αποτελείται κυρίως από χόρτα, υδρόβια χόρτα με διαφορετικό τμήμα των σέρβις και μόνο μερικά άλλα φυτά. Capybaras gnaw για το φλοιό των θάμνων και των δέντρων. Ο φλοιός είναι θρεπτικός και διατηρεί τα δόντια τους υγιή και υπό έλεγχο.

Ένας κορυφαίος κτηνοτρόφος άγριων ζώων, kapi’yva exotics, δημοσιεύει αυτές τις πληροφορίες στην ιστοσελίδα τους: “Δεν συνιστώ να διατροφικά φρούτα, λαχανικά ή άλλα αντικείμενα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης σε καθημερινή βάση. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι δίαιτες που περιέχουν μεγάλες ποσότητες της ζάχαρης, ακόμη και από υγιεινές πηγές, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο ήπαρ και τα καρδιακά προβλήματα. “

Τα ζώα δεν έχουν την ίδια ανοχή για αφύσικα τρόφιμα που έχουν οι άνθρωποι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση ενός Capybara, του οποίου το πεπτικό σύστημα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και έχει περιγραφεί από τουλάχιστον έναν εμπειρογνώμονα ως «αδύναμο σύνδεσμο» όσον αφορά την υγεία του Capybara.

Capybaras in Uruguay

Οι πιο υγιεινές capybaras που γνωρίζω τρέφονται με μια δίαιτα φρέσκου γρασιδιού, σανό (ορχήστρα και χόρτο Timothy), φοινικέλαιο ή περιηγηθείτε για να μασήσετε και να τροφοδοτείτε το χοιρινό χοιρίδιο ή μια κατάλληλη ροή με σφαιρίδια. Λαχανικά: Τα πράσινα λαχανικά όπως το λάχανο και το μαρούλι μπορούν να συμπληρώσουν το γρασίδι. Η κολοκύθα μπορεί επίσης να ληφθεί υπόψη.

Μην τροφοδοτείτε το σιτάρι

Οι Capybaras ξοδεύουν το 31% του χρόνου τους βόσκουν κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου και το 42% του χρόνου τους βόσκουν στην ξηρή περίοδο.

Το γρασίδι και το σανό πρέπει να είναι διαθέσιμα 24/7.

Τα σχήμα ελιάς, πράσινα, διαχωρισμένα περιττώματα είναι ένα σημάδι μιας υγιούς Capybara στην άγρια φύση. Στην αιχμαλωσία, οι περισσότεροι καπετάρι παράγουν “κόπρανα” λουκάνικου “. Αυτά τα μαλακότερα, σχήμα λουκάνικου κόπρανα μπορεί να υποδηλώνουν ότι το capybara τροφοδοτείται με λάθος δίαιτα. Τα φρούτα, τα καρότα, το γλυκό καλαμπόκι κ.λπ. μπορεί να είναι υπεύθυνα.

Δείτε επίσης αυτό το blog για πληροφορίες σχετικά με τα φυτά, τα χημικά και άλλους δυνητικά θανατηφόρους κινδύνους που μπορεί να συναντήσει οι Capybaras:

Capybaras, Beware of Toxic Plants, Chemicals and Poisonous Animals like Scorpions and Snakes. Humans, Remove These from Your Land, Garden and Yard. カピバラに対して毒性である植物。有毒化学物質。危険な動物 – ヘビ、クモ、サソリ

Υγιή δόντια: Για να αποφύγετε το capybara σας που καταλήγει με πολύ οδυνηρό, απειλητικό για τη ζωή (για να μην αναφέρουμε ακριβά) προβλήματα των δοντιών, είναι απαραίτητο να συμπεριλάβετε πολύ χονδροειδές βόσκηση σε δίαιτα Capybara. Απεριόριστο φρέσκο γρασίδι πρέπει να είναι ένα βασικό μέρος κάθε δίαιτας Capybara. Το Hay που είναι χαμηλότερης διατροφής είναι πιο κατάλληλος για το πεπτικό σύστημα του Capybara και σημαίνει ότι θα φάνε περισσότερο, γεγονός που ισοδυναμεί με περισσότερες ίνες και περισσότερη φθορά των δοντιών. Η χρονοβόρα του χόρτου κρατά τα δόντια Capybara κάτω και υγιή. Αυτή η ανάγκη να διατηρηθεί τα δόντια τους υγιή δεν πρέπει ποτέ να υποτιμηθεί. Είναι πολύ σημαντικό για τα δόντια Capybara να κρατιούνται υπό έλεγχο, καθώς τα δόντια θα βρίσκονταν στην άγρια βόσκηση σε χονδροειδή χόρτα. Έχω δει τον Capybaras να μασάει σε κλαδιά, φλοιό και πέτρες ως μέθοδο οδοντιατρικής αυτοβοήθειας.

Το Capybaras, όπως τα άλογα, έχει δόντια που αναπτύσσονται συνεχώς (δόντια Hypsodont) – προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα δοντιών, η ανάπτυξη αυτών των δοντιών πρέπει να ελέγχεται από την κατανάλωση χονδρόκοκτων τροφίμων.

Οι ακόλουθες πληροφορίες, οι οποίες επιβεβαιώνουν ακριβώς αυτό που είπα, προέρχονταν από ένα εξαιρετικό νέο βιβλίο, που δημοσιεύθηκε από τον Springer: “Βέλτιστη ευημερία της γήρανσης των άγριων ζώων στην ανθρώπινη φροντίδα” που ερευνήθηκαν και γράφτηκαν από επιστήμονες.

Από το κεφάλαιο 10 “Υποστήριξη του Γηριατρικού Ζωολογικού Ζωολογικού Ζωολογικού Ζωολογικού Ζωολογικού Ζωής μέσω Διατροφής”: Το παλαιότερο άγριο ζώο υποβάλλεται σε πολλές φυσιολογικές αλλαγές που δεν είναι ορατές στους κατόχους τους. Οι αλλαγές στο πεπτικό τους σύστημα έχουν ως αποτέλεσμα το ζώο να γίνει λιγότερο αποτελεσματική στην απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές μπορούν να αποφευχθούν ή να καθυστερήσουν με σημαντικές αλλαγές στη διατροφή αυτών των ζώων όταν το ζώο φτάσει περίπου το 70% της διάρκειας ζωής τους σε αιχμαλωσία. Οι πρωτεΐνες, οι βιταμίνες και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα έχουν δείξει υψηλό δυναμικό στη συντήρηση και τη βελτίωση της ευημερίας και της ποιότητας ζωής για τη γήρανση των άγριων ζώων. Η γήρανση των άγριων ζώων αντιμετωπίζουν επίσης αλλαγές στον εγκέφαλό τους, οι οποίες μειώνουν την ψυχική τους οξύτητα. Η φλεγμονή συσσωρεύεται σε όλο το σώμα τους, ειδικά στις αρθρώσεις τους. Θα παρατηρηθούν τελικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας μυών, της μειωμένης δραστηριότητας και των μεγαλύτερων χρόνων αντίδρασης. Αυτά τα συμπτώματα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ευημερία του ζώου και στην ποιότητα ζωής τους.

https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-031-30659-4_7

Η καλύτερη συντηρητική θεραπεία για τη διάρροια είναι μια προβιοτική. Στην Αμερική αυτό το προβιοτικό ονομάζεται Benebac. Στην Ιαπωνία, οι ζωολογικοί κήποι χρησιμοποιούν ένα προβιοτικό που ονομάζεται Bio 3. Αυτό το προβιοτικό θα μπορούσε να είναι ένα lifesaver.

Δίνω περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Bene-Bac παρακάτω.

Το Benebac μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της δυσκοιλιότητας.

Critical Care Formula για Capybaras. Capybara Health Care. Αυτή η φόρμουλα θα μπορούσε να σώσει τη ζωή του Capybara σας.

Εάν έχετε ένα capybara που δεν τρώει σωστά ή να γίνει πολύ λεπτό, αυτή η διατροφική φόρμουλα που γίνεται από το Oxbow, κρίσιμη φροντίδα για τα φυτοφάγα, συνιστάται από έναν κτηνίατρο που ειδικεύεται στη θεραπεία του Capybaras. Το Capybara σας μπορεί να έχει προβλήματα δοντιών (τα οποία θα πρέπει να παρακολουθήσουν) που κάνει το μάσημα οδυνηρό, ή μπορεί να έχει μια ασθένεια ή να ανακάμψει από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό το προϊόν έχει όλα όσα χρειάζεται ένα Capybara για βέλτιστη διατροφή και υγεία και ανάκαμψη.

Θυμηθείτε ότι αν το Capybara σας δεν τρώει πάρα πολύ, το στομάχι του θα έχει συρρικνωθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι σε θέση μόνο να τρώει μικρές ποσότητες τροφίμων ανά πάσα στιγμή. Θα πρέπει να συνεχίσετε να του προσφέρετε αυτή τη φόρμουλα, σε μικρές ποσότητες, καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας για να εξασφαλίσετε ότι θα πάρει επαρκή διατροφή.

Η κρίσιμη φροντίδα για τα φυτοφάγα είναι μια υψηλή πρωτεΐνη, υψηλή ενέργεια, υψηλή ίνα, εύκολα αφομοιωμένη φόρμουλα σε σκόνη, με όλες τις βασικές βιταμίνες και μέταλλα .. έχει σχεδιαστεί για να είναι ευχάριστο έτσι ώστε το Capybara να το απολαμβάνει και θέλει να φάει. Περιέχει υψηλής ίνας Timothy Hay για να υποστηρίξει την κατάλληλη φυσιολογία και πέψη του εντέρου. Έρχεται ως σκόνη που αναμιγνύεται με υγρό.

Ένας τύπος κρίσιμης φροντίδας με τη μορφή ενός τραγανού “μπισκότου”, είναι επίσης διαθέσιμος, και το μάσημα θα είναι καλό για τα δόντια της Capybara.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Critical Care Formulas for Capybaras. Capybara Health Care. These Formulas Could Save the Life of Your Capybara.

             Η υπερβολική βλέννα στα κόπρανα μπορεί να είναι ένα σημάδι βακτηριακής λοίμωξης, απόφραξης ή όγκων. Το έντερο και τα έντερα βασίζονται σε μια ορισμένη ποσότητα βλέννας για να λειτουργούν κανονικά. Οι υπερβολικές ποσότητες βλέννας θα μπορούσαν να υποδηλώνουν απόφραξη. Αυτό θα μπορούσε να προκληθεί από οτιδήποτε από ένα ξένο σώμα σε μια κακή διατροφή με όχι αρκετό τραχύ για να κρατήσει την οδό κινείται. Η αφυδάτωση και η δυσκοιλιότητα μπορούν επίσης να προκαλέσουν αύξηση της βλέννας. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.

Μια σταθερή πρόσληψη υψηλών ινών, βόσκησης χαμηλών θερμίδων, γρασιδιού ή σανό, είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η επιβράδυνση των εντερικών οδών της Capybara και η μετάβαση σε στάση. Τα φρούτα μπορεί να προκαλέσουν ζύμωση στο έντερο που μπορεί να οδηγήσει σε φούσκωμα. Στα ινδικά χοιρίδια αυτό είναι ένας μεγάλος δολοφόνος και συχνά πολύ δύσκολο να αντιστραφεί. Τα υγρά, οι ίνες και πολλά χόρτα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία αυτού.

Οι Capybaras είναι πολύ συναισθηματικά ζώα και δεν αντιδρούν καλά στο άγχος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πεπτικά προβλήματα. Στους άγριους Capybaras έχουν την υποστήριξη του κοπαδιού και στενή γειτνίαση με άλλα μέλη του αγέλης, για τη συναισθηματική τους ευημερία.

Τα τρωκτικά είναι εθισμένα στη ζάχαρη και τα γλυκά τρόφιμα (περισσότερο από την κοκαΐνη!). Αυτός είναι ένας άλλος λόγος που θα ήμουν πολύ προσεκτικός για την εισαγωγή οτιδήποτε γλυκό σε δίαιτα της Capybara, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει στο Capybara να γίνει περίεργο για άλλα ανθυγιεινά τρόφιμα που δεν είχε δείξει ποτέ ενδιαφέρον για πριν.

Αυτή είναι η πληροφόρηση Kapi’yva Exotics, ένας κορυφαίος κτηνοτρόφος εξωτικών ζώων, προβλέπει τη δίαιτα Capybara στην ιστοσελίδα της:

“Οι Capybaras είναι αληθινά φυτοφάγα, η διατροφή τους στην άγρια φύση αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από διάφορα χόρτα. Σε αιχμαλωσία, η διατροφή τους θα πρέπει να αποτελείται κυρίως από ινδικό χοιρίδιο ή ζωοτροφές και άφθονο φρέσκο γρασίδι ή σανό. Οι Capybaras δεν παράγουν φυσικά επαρκείς ποσότητες βιταμίνης C και μπορούν να αναπτύξουν σκορβούτο ως αποτέλεσμα ελλείψεων βιταμίνης C. Στην άγρια φύση, οι μεγάλες ποσότητες φρέσκου χόρτου που καταναλώνουν παρέχουν την επιπλέον βιταμίνη C που χρειάζονται. Σε αιχμαλωσία, η διατροφή τους πρέπει να περιέχει είτε άφθονο φρέσκο γρασίδι για βόσκηση είτε συμπλήρωμα βιταμίνης C. Οι περισσότερες δίαιτες εμπορικών ινδικών χοιριδίων θα περιέχουν ένα συμπλήρωμα βιταμίνης C, αλλά αυτά μπορεί να είναι πολύ δαπανηρά εάν τροφοδοτείτε πολλαπλές ενήλικες capybaras. Οι φόρμουλες Mazuri και Labdiet Guinea είναι διαθέσιμες σε τσάντες 25lb και 50lb και μπορούν να βρεθούν ή ειδικά διατεταγμένα στα περισσότερα καταστήματα ζωοτροφών. Μια πολύ φθηνότερη εναλλακτική λύση είναι η ζωοτροφή ή η τροφοδοσία κουνελιού. Εάν χρησιμοποιηθεί ως βασική διατροφή θα πρέπει να προστεθεί επιπλέον βιταμίνη C. Η ευκολότερη μέθοδος που έχω βρει από αυτό είναι να σκόνη ή να αναμειγνύεται η τροφή τους με σκόνη ασκορβικού οξέος.

Δεν συνιστώ τη διατροφή φρούτων, λαχανικών ή άλλων αντικειμένων που περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης σε καθημερινή βάση. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι δίαιτες που περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, ακόμη και από υγιεινές πηγές, μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στο ήπαρ και τα καρδιακά προβλήματα.

Έχουν εξελιχθεί ως βοσκοτόπια, τροφοδοτώντας κυρίως το χόρτο/σανό και το ινδικό χοιρίδιο είναι ο καλύτερος τρόπος για να μιμηθούν τη φυσική τους διατροφή.

Μερικοί άνθρωποι δίνουν τροφοδοσία αλόγων αντί για σφαιρίδια ινδικού χοιριδίου κυρίως για λόγους κόστους. Είναι σημαντικό να διαβάσετε τα συστατικά οποιασδήποτε τροφοδοσίας τύπου, καθώς αυτό θα υπαγορεύει την επιλογή σας. Καθώς τα άλογα θεωρούνται πιο πολύτιμα από τα βοοειδή, οι τροφές αλόγων είναι πιθανό να είναι κατασκευασμένα από συστατικά υψηλότερης ποιότητας. “

Παρακάτω συμπεριλαμβάνω κάποιες πληροφορίες σχετικά με το τι να μην τροφοδοτήσουν και γιατί. Οι πληροφορίες προέρχονται από κτηνιάτρους που αντιμετωπίζουν τα άγρια ζώα, συμπεριλαμβανομένων των Capybaras, και έμπειροι ιδιοκτήτες Capybara που έχουν κάνει μεγάλη έρευνα.

Alfalfa: Ένας εξωτικός κτηνίατρος κατοικίδιων ζώων σε ένα κορυφαίο πανεπιστημιακό κτηνιατρικό σχολείο αναφέρεται ως “απολύτως καμία μηλφά, είναι πολύ πλούσιο”. Μπορεί επίσης να είναι πολύ υψηλό σε ασβέστιο.

Ασβέστιο: “Μπορεί να υπάρχει ανησυχία για το υπερβολικό ασβέστιο για τα τρωκτικά και τα ζώα που εξάγουν επιπλέον θρεπτικά συστατικά μέσω της ζύμωσης του χντίσρου, αυτό περιλαμβάνει capybaras. Μπορεί να υπάρχει κίνδυνος πέτρες της ουροδόχου κύστης ή τρίξιμο από υπερβολικό ασβέστιο. Ακολουθεί ένα διάγραμμα χόρτου στα επίπεδα ασβεστίου: http://www.guineaylynx.info/hay_calcium.html “.

Λαχανικά: Οι Capybaras στο Nagasaki Bio Park, μερικοί από τους οποίους ζουν σε μια καλή ηλικία, τουλάχιστον 13 χρόνια, τροφοδοτούνται μπαμπού (ένας τύπος χόρτου) και λαχανικά, καθώς δεν έχουν πρόσβαση στο χόρτο. Τα λαχανικά είναι λάχανο και κολοκύθα.

Ένας ιδιοκτήτης Capybara είχε αυτό να πει για τα καρότα: “Έχω διαβάσει online ότι το επίπεδο ζάχαρης στα καρότα είναι ισοδύναμη με τα μήλα και ότι λόγω της λίπους διαλυτής βιταμίνης Α, αν τροφοδοτηθεί πάρα πολύ (ή σε συνδυασμό με άλλες πηγές alfalfa) Η βιταμίνη Α μπορεί να συσσωρευτεί σε τοξικά επίπεδα. Τροφοδοτεί ένα καρότο την ημέρα. “

Sweetcorn: Κάθε κτηνίατρος των άγριων ζώων με εμπειρία του Capybaras είναι ομόφωνη: δεν πρέπει να τροφοδοτείτε το Sweetcorn στο Capybaras. Είναι πολύ γλυκό.

Αφαιρέστε όλους τους σπόρους και τα μούρα από το περίβλημα μόλις πέσουν από τα δέντρα.

Παρακάτω υπάρχουν ορισμένες πληροφορίες που λαμβάνονται από την έρευνα που έγινε στο Capybaras στη φύση στη Νότια Αμερική:

Αυτό το εξαιρετικό βιβλίο είναι μια συλλογή ερευνητικών εγγράφων για το Capybara:

http://www.springer.com/life+sciences/ecology/book/978-1-4614-3999-8

Το Capybara, Hydrochoerus Hydrochaeris, είναι ένα φυτοφαγείο ημι -υδάτινο θηλαστικό που βόσκουν κοντά στο νερό. Ορισμένες φυσιολογικές και μορφολογικές προσαρμογές του πεπτικού συστήματος Capybaras επέτρεψαν σε αυτό το είδος να ανταποκριθεί στις ενεργειακές του απαιτήσεις από δίαιτα με υψηλές ίνες και χαμηλό θρεπτικό περιεχόμενο και αποθέσεις πυριτίας.

Αυτά τα εξαιρετικά ινώδη συστατικά διατροφής είναι εξαιρετικά δύσκολο να αφομοιώσουν, επομένως τα φυτοφάγα διαθέτουν συγκεκριμένες προσαρμογές για την πέψη αυτών των υλικών. Η πιο γνωστή και πιο συνηθισμένη προσαρμογή σε μια δίαιτα υψηλής ίνας μεταξύ των θηλαστικών είναι η ζύμωση από τα συμβιόνια (από βακτήρια και μύκητες και πρωτόζωα), σε συνδυασμό με μηχανισμούς για την πέψη και την απορρόφηση των προϊόντων της ζύμωσης. Μεταξύ των θηλαστικών υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι συμβιωτικής πέψης όπου συμβαίνει ζύμωση. 1) Foregut Bermentation, όπως βρέθηκε στις αγελάδες, και 2) Hindgut Bermentation όπως βρέθηκε στο Capybaras.

Οι ζυμωτές του Hindgut χρησιμοποιούν το σκακιές, που βρίσκεται ανάμεσα στα μικρά και τα μεγάλα έντερα, ως θάλαμο ζύμωσης, ο οποίος αποκλείει την παλινδρόμηση και την επανένταξη των ζυμωμένων φυτών, ως στρατηγική για την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Στην περίπτωση του Capybara, η διαδικασία της cecotrophy επιτρέπει έναν καθημερινό κύκλο τροφοδοσίας και αναστολής: τα τρόφιμα πηγαίνουν μία φορά κατά μήκος της πεπτικής οδού, εισέρχονται στο cecum όπου ζυμώνεται και στη συνέχεια εκκρίνεται. Αυτά τα εκκρεμένα προϊόντα λαμβάνονται απευθείας από τον πρωκτό από το φυτοφάγο και περνούν για άλλη μια φορά μέσα από ολόκληρο τον πεπτικό σωλήνα. Τα απόβλητα παρακάμπτουν το κέλυφος και μετακινούνται στο παχύ έντερο, όπου εκκρίνονται σκληρά ξηρά κόπρανα (αλλά όχι επαναπροσδιορισμένα αυτή τη φορά). Οι δύο διαδικασίες εμφανίζονται εντός ενός κύκλου 24 ωρών. Έχει υποστηριχθεί ότι, δεδομένου ότι οι ζυμωτές του Hindgut μπορούν να επωφεληθούν από οποιοδήποτε διαθέσιμο άμεσα εύπεπτο (δηλαδή μη ίντες) θρεπτικά συστατικά πριν από τη διεξαγωγή της βακτηριακής ζύμωσης, είναι πιο αποτελεσματικά στην εξαγωγή θρεπτικών ουσιών από τα τρόφιμα από τους ζυμωτές.

Η δίαιτα Capybara, σε άγρια φύση, αποτελείται κυρίως από χόρτα, υδρόβια χόρτα με πολύ ποσότητα σέρβις και μόνο μερικά άλλα φυτά. Capybaras gnaw για το φλοιό των θάμνων και των δέντρων. Ο φλοιός είναι θρεπτικός και διατηρεί τα δόντια τους υγιή και υπό έλεγχο.

Κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου, όταν τα φυτά είναι πιο άφθονα, οι Capybaras είναι πιο επιλεκτικές και ξοδεύουν περισσότερο χρόνο βόσκηση στο Hymenachne amplexicaulis, ένα υδάτινο γρασίδι υψηλής θερμιδικής και χαμηλής περιεκτικότητας σε ίνες, στη συνέχεια σε λιγότερο ευχάριστα καλάμια.

Οι Capybaras θεωρούνται κατά κύριο λόγο ημερήσια, ωστόσο οι ομάδες έχουν παρατηρηθεί βόσκηση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η βόσκηση τη νύχτα βοηθά τον Capybaras να αποφύγουν τους θηρευτές.

Με απλά λόγια: Μην τροφοδοτείτε το σιτάρι Capybara σας ή οτιδήποτε άλλο με πρόσθετη ζάχαρη και απολύτως καραμέλα ή πρόχειρο φαγητό. ή γλυκά φρούτα ή σπόρους πουλιών. Στις τροπικές περιοχές. Οι Capybaras ξοδεύουν το 31% της βόσκησης του χρόνου τους κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου. και 42% στην ξηρή περίοδο.

Τα 3 προϊόντα που ακολουθούν θα μπορούσαν να αποθηκεύσουν τη ζωή για το Capybara σας:

1. Τύπος κρίσιμης φροντίδας για το Capybaras. Capybara Health Care. Αυτή η φόρμουλα θα μπορούσε να σώσει τη ζωή του Capybara σας.

Εάν έχετε ένα capybara που δεν τρώει σωστά ή να γίνει πολύ λεπτό, αυτή η διατροφική φόρμουλα που γίνεται από το Oxbow, κρίσιμη φροντίδα για τα φυτοφάγα, συνιστάται από έναν κτηνίατρο που ειδικεύεται στη θεραπεία του Capybaras. Το Capybara σας μπορεί να έχει προβλήματα δοντιών (τα οποία θα πρέπει να παρακολουθήσουν) που κάνει το μάσημα οδυνηρό, ή μπορεί να έχει μια ασθένεια ή να ανακάμψει από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό το προϊόν έχει όλα όσα χρειάζεται ένα Capybara για βέλτιστη διατροφή και υγεία και ανάκαμψη.

Θυμηθείτε ότι αν το Capybara σας δεν τρώει πάρα πολύ, το στομάχι του θα έχει συρρικνωθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι σε θέση μόνο να τρώει μικρές ποσότητες τροφίμων ανά πάσα στιγμή. Θα πρέπει να συνεχίσετε να του προσφέρετε αυτή τη φόρμουλα, σε μικρές ποσότητες, καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας για να εξασφαλίσετε ότι θα πάρει επαρκή διατροφή.

Η κρίσιμη φροντίδα για τα φυτοφάγα είναι μια υψηλή πρωτεΐνη, υψηλή ενέργεια, υψηλή ίνα, εύκολα αφομοιωμένη φόρμουλα σε σκόνη, με όλες τις βασικές βιταμίνες και μέταλλα .. έχει σχεδιαστεί για να είναι ευχάριστο έτσι ώστε το Capybara να το απολαμβάνει και θέλει να φάει. Περιέχει υψηλής ίνας Timothy Hay για να υποστηρίξει την κατάλληλη φυσιολογία και πέψη του εντέρου. Έρχεται ως σκόνη που αναμιγνύεται με υγρό.

Ένας τύπος κρίσιμης φροντίδας με τη μορφή ενός τραγανού “μπισκότου”, είναι επίσης διαθέσιμος, και το μάσημα θα είναι καλό για τα δόντια της Capybara.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Critical Care Formulas for Capybaras. Capybara Health Care. These Formulas Could Save the Life of Your Capybara.

2. Bene-Bac

Πολλοί άνθρωποι με capybaras και ινδικά χοιρίδια πιστεύουν ότι το προβιοτικό «bene-bac» μπορεί να είναι ένα lifesaver. Το Bene-Bac Small Animal Powder είναι μια συμπυκνωμένη ζωντανή καλλιέργεια τεσσάρων κοινών πεπτικών βακτηρίων που βρίσκονται στις εντερικές εκτάσεις των θηλαστικών. Το Bene-Bac συνιστάται κάθε φορά που ένα ζώο έχει άγχος από τις μεταβαλλόμενες διατροφικές ή περιβαλλοντικές συνθήκες. Περιέχει 20 εκατομμύρια CFU ανά γραμμάριο βιώσιμων βακτηρίων που παράγουν γαλακτικό οξύ. Η φόρμουλα σκόνης είναι εύκολο να αναμειχθεί με νερό. Έρχεται σε 4 διαφορετικούς τύπους-το Bene-Bac που έχει σχεδιαστεί για κουνέλια ή ινδικά χοιρίδια είναι το σωστό για χρήση.

Δυσκύματα: Το Bene-Bac μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της δυσκοιλιότητας. Είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ότι το Capybara σας πίνει αρκετό νερό και έχει πρόσβαση σε γλυκό νερό για να πιει 24 ώρες την ημέρα. Μια υγιεινή διατροφή της απεριόριστης πρόσβασης στο φρέσκο γρασίδι θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι ένα capybara δεν γίνεται δυσκοιλιότητα. Το μάσημα των χονδροειδών χόρτων είναι απαραίτητη για την υγεία των δοντιών Capybara.

Πληροφορίες Προϊόντος

Το Bene-Bac® Plus Small Animal Powder συνιστάται κάθε φορά που ένα ζώο βιώνει μεταβαλλόμενες διατροφικές ή περιβαλλοντικές συνθήκες.

• Περιέχει επτά ενσωματωμένους, κοινούς μικροοργανισμούς που βρίσκονται στην εντερική οδό μικρών θηλαστικών

• Παρέχει βοήθεια για την αλλαγή των συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης, ενδεικτικά, της γέννησης, της αναπαραγωγής, της μετα-χειρουργικής, της θεραπείας με αντιβιοτικά, του απογαλακτισμού, του σκουληκιού, της εμφάνισης, της επιβίβασης και του ταξιδιού

• Εγγυημένες 20 εκατομμύρια μονάδες σχηματισμού αποικιών (CFU) βιώσιμων βακτηρίων ανά γραμμάριο

• Συνιστάται ως μέρος του προγράμματος διαχείρισης για όλα τα ζώα που υποβάλλονται σε δυσμενείς συνθήκες

• Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τακτική συντήρηση

https://www.petag.com/products/bene-bac-plus-small-animal-powder

Ανάπτυξη και ανάπτυξη των κουταβιών Capybara: Το τυπικό βάρος γέννησης είναι 1,5 – 2,0 kg. Η μέση ημερήσια αύξηση βάρους είναι περίπου 50-100g ημερησίως μέχρι να απογαλακτιστεί σε 3 μήνες (περίπου 8kg σωματικού βάρους).

Το συμπλήρωμα κολοκύθας επιπτώσεων σε νεογέννητα που δεν έλαβαν επαρκή μητρική κολοκύθα.

3. Γάλακτος για το μωρό Capybaras:

Wombaroo Capybara Milk Replacer: Αυτή είναι η μόνη φόρμουλα γάλακτος ειδικά διαμορφωμένη για το μωρό Capybaras. Έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και περιεκτικότητα σε λίπος από άλλους τύπους γάλακτος για τα περισσότερα άλλα είδη. Προέρχεται από την Αυστραλία.

https://wombaroo.com/shop/ols/products/wombaroo-capybara-milk-replacer-2kg

Οδηγίες για χρήση: Για να φτιάξετε 1 λίτρο μίγματος γάλακτος 190 γραμμάρια σκόνης με 870ml προ -δοκίνου ζεστού νερού. Προσθέστε πρώτα το ήμισυ του νερού, ανακατέψτε σε μια πάστα και στη συνέχεια συνθέτουν έως και 1 λίτρο με το υπόλοιπο νερό και ανακατέψτε καλά. Ένα ηλεκτρικό χτύπημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ανάμειξη.

Τυπική ανάλυση (σκόνη)

• Πρωτεΐνη 42%

• λίπος 24%

• υδατάνθρακες 22%

• τέφρα 6%

• υγρασία 4%

• Μεταβολική ενέργεια (ME) 20mJ/kg

© Wombaroo Food Products, Δεκ 2017. 10 Oborn Rd, Mt Barker SA 5251 http://www.wombaroo.com.au

Συστατικά: Ολόκληρα στερεά γάλακτος, πρωτεΐνη ορού γάλακτος, καζεΐνη, φυτικά έλαια, ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρή οξέα, σταθεροποιημένη βιταμίνη C, βιταμίνες και μέταλλα.

Τυπική σύνθεση ανά λίτρο παρασκευασμένης πρωτεΐνης γάλακτος 83G βιταμίνη Ε 14mg φολικό οξύ 1.0mg νάτριο 500mg

Λίπος 49g βιταμίνη Κ 1,0 mg βιταμίνη Β12 19μg μαγνήσιο 80mg

-Mega 3 1.4g βιταμίνη C 520mg βιοτίνη 80μg ψευδάργυρος 5.1mg

-Mega 6 3.4g Thiamine 7.1mg χολίνη 130mg σιδήρου 5.5mg

Υδατάνθρακες 42g ριβοφλαβίνη 1.9mg ινοσιτόλη 100mg μαγγάνιο 3.1mg

Ενέργεια (ME) 3.9mJ νιασίνη 29mg ασβέστιο 2.2g χαλκός 0.8mg

Βιταμίνη Α 470μg παντοθενικό οξύ 11mg φωσφόρου 1,6g ιώδιο 100μg

Βιταμίνη D3 4.6mg Πυριτοξίνη 2.4mg κάλιο 1400mg Selenium 25μG

Τυπική ανάλυση (σκόνη) πρωτεΐνη 42%

Λίπος 24%

Υδατάνθρακες 22%

Τέφρα 6%

Υγρασία 4%

Ενέργεια (εμένα) 20 mJ/kg

https://wombaroo.com/shop/ols/products/wombaroo-capybara-milk-replacer-2kg

3. Milk Formula For Baby Capybaras:

Wombaroo Capybara Milk Replacer:  This is the only milk formula specifically formulated for baby capybaras. It has a higher protein content and fat content than other milk formulas for most other species. It comes from Australia.

https://wombaroo.com/shop/ols/products/wombaroo-capybara-milk-replacer-2kg

DIRECTIONS FOR USE: To make 1 litre of milk mix 190g of powder with 870ml of preboiled warm water. Add about half of the water first, mix to a paste then make up to 1 litre with remaining water and mix thoroughly. An electric whisk can be used for mixing.

TYPICAL ANALYSIS (Powder)

• Protein 42%
• Fat 24%
• Carbohydrate 22%
• Ash 6%
• Moisture 4%
• Metabolisable Energy (ME) 20MJ/kg

©Wombaroo Food Products, Dec 2017. 10 Oborn Rd, Mt Barker SA 5251 http://www.wombaroo.com.au

INGREDIENTS: Whole milk solids, whey protein, casein, vegetable oils, omega-3 and omega-6 fatty acids, stabilised vitamin C, vitamins and minerals.

TYPICAL COMPOSITION PER LITRE OF PREPARED MILK Protein	83g	Vitamin E	14mg	Folic Acid	1.0mg	Sodium	500mg
Fat	49g	Vitamin K	1.0mg	Vitamin B12	19μg	Magnesium	80mg
-Omega 3	1.4g	Vitamin C	520mg	Biotin	80μg	Zinc	5.1mg
-Omega 6	3.4g	Thiamine	7.1mg	Choline	130mg	Iron	5.5mg
Carbohydrate	42g	Riboflavin	1.9mg	Inositol	100mg	Manganese	3.1mg
Energy (ME)	3.9MJ	Niacin	29mg	Calcium	2.2g	Copper	0.8mg
Vitamin A	470μg	Pantothenic Acid	11mg	Phosphorus	1.6g	Iodine	100μg
Vitamin D3	4.6mg	Pyridoxine	2.4mg	Potassium	1400mg	Selenium	25μg

TYPICAL ANALYSIS (Powder) Protein	42%
Fat	24%
Carbohydrate	22%
Ash	6%
Moisture	4%
Energy (ME)	20 MJ/kg

https://wombaroo.com/shop/ols/products/wombaroo-capybara-milk-replacer-2kg

Capybara κτηνοτροφία, σχεδιασμός περιβλήματος Capybara. Η ευημερία του Capybaras σε ζωολογικούς κήπους και αιχμαλωτά περιβάλλοντα

Κατά το σχεδιασμό ενός περιβλήματος για το Capybaras, είναι απαραίτητο να τους παρέχουμε ένα περιβάλλον στο οποίο μπορούν να παρουσιάσουν τις φυσικές συμπεριφορές τους. Οι δύο πιο σημαντικές απαιτήσεις για ένα περίβλημα Capybara είναι μια μεγάλη λίμνη/πισίνα και η πρόσβαση στη βόσκηση.

This is the perfect enclosure for a capybara: lots of grass and a large pond. Photo by Martin MurmelTier Hees

Αυτό είναι το τέλειο περίβλημα για ένα Capybara: Πολλά χόρτο και μια μεγάλη λίμνη. Φωτογραφία από τον Martin Murmel Tier Hees

Η ευημερία των ζώων είναι το θεμέλιο του τι κάνουν όλοι οι καλοί ζωολογικοί κήποι. Μπορούμε να παρέχουμε καλή καλή διαβίωση των ζώων, λαμβάνοντας μια προσέγγιση με βάση τη συμπεριφορά για το πώς διαχειριζόμαστε τα ζώα. Αυτό σημαίνει ότι δεν εστιάζουμε σε αυτό που παρέχουμε τα ζώα. Αντίθετα, εστιάζουμε σε αυτό που η συμπεριφορά του ζώου μας λέει ότι η ανάγκη των ζώων. Το κάνουμε αυτό αναγνωρίζοντας ότι όλες οι συμπεριφορές που εκθέματα ζώων έχουν νόημα και επομένως χρήσιμα για να μας ενημερώσουν για το τι μπορεί να χρειαστεί αυτό το ζώο.

Η βασισμένη σε συμπεριφορά κτηνοτροφία ενσωματώνει όλα τα στοιχεία της καλής ευημερίας των ζώων: καλή υγεία, ψυχολογική ευεξία και έκφραση φυσικών συμπεριφορών. Εκτός από το σχεδιασμό και τον εμπλουτισμό του περιβλήματος, πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε θετικές σχέσεις ανθρώπινων ζώων. Το Capybara πρέπει να έχει επιλογές έτσι ώστε να έχει κάποιο έλεγχο στη ζωή του, στο περιβάλλον και στις καθημερινές του συνήθειες, όπως θα ήταν στη φύση του φυσικού οικοτόπου του.

Βίντεο: Το Cute Capybaras Enclosure Inrichment είναι τόσο σημαντικός για τα αιχμάλωτα ζώα

Αυτό το βίντεο: Αυτός ο εξαιρετικός κάτοχος έχει βάλει κλαδιά μπαμπού κρέμονται από θάμνους γύρω από το περίβλημα για να εμπλουτίσουν τη ζωή αυτών των Capybaras που διατηρούνται σε αιχμαλωσία. Οι Capybaras αγαπούν το μπαμπού. Είναι ζωτικής σημασίας τα ζώα που διατηρούνται σε αιχμαλωσία ζουν σε ένα περιβάλλον που τα διεγείρει διανοητικά και σωματικά. Πολλά ζώα στους ζωολογικούς κήπους υποφέρουν από ακραίο άγχος επειδή βαριούνται, συχνά ζουν σε μικρά, εντελώς ακατάλληλα περιβλήματα. Κάθε Capybara θα πρέπει να έχει πρόσβαση στο γρασίδι στο περίβλημα τους και μια αξιοπρεπή πισίνα. Πολλοί capybaras στην Ιαπωνία και την Αμερική ζουν σε μικρά περιβλήματα με ένα σκυρόδεμα ή σκληρό δάπεδο γης και μια μικρή μπανιέρα νερού, μερικές φορές μόλις αρκετά μεγάλο για να χωρέσουν. Οι Capybaras είναι ημιτελικοί, με μερικώς πόδια με το webbed, και είναι σημαντικό να έχουν μια λίμνη ή να πισίνα αρκετά μεγάλη για να κολυμπήσουν ελεύθερα και να ασκούν.

Οι θετικές αλληλεπιδράσεις ανθρώπινης Capybara αποτελούν το θεμέλιο της παροχής καλής ευημερίας για τους Capybaras που διαχειριζόμαστε. Αυτά τα capybaras βασίζονται σε εμάς για να παρέχουμε όλες τις ανάγκες τους: φαγητό, καταφύγιο, εμπλουτισμό, ευκαιρίες ζευγαρώματος και συντροφιά. Εάν δεν ανταποκριθούμε, αρνητικά, απρόβλεπτα ή επιθετικά στις αλληλεπιδράσεις μας με τους Capybaras μας μπορούμε να δημιουργήσουμε σημαντικό άγχος γι ‘αυτούς.

Σε κάθε φορά είναι ζωτικής σημασίας να γνωρίζουμε πώς αυτό που κάνουμε μπορεί να επηρεάσει τους capybaras μας.

Το 2009, ο Vicky A. Melfi, επιστήμονας ζωολογίας και ευημερίας των ζώων, εντόπισε τρία πρωτογενή κενά στις γνώσεις και την προσέγγισή μας στην ευημερία των ζώων του ζωολογικού κήπου. Δύο από αυτά σχετίζονται με τον Capybaras:

1: Έχουμε την τάση να επικεντρωθούμε σε δείκτες κακής ευημερίας και να υποθέσουμε ότι η έλλειψη κακής ευημερίας είναι ισοδύναμη με την καλή ευημερία. Ωστόσο, η έλλειψη κακής ευημερίας δεν δείχνει κατ ‘ανάγκη καλή ευημερία.

2: Είναι σημαντικό να δούμε τη στέγαση και την κτηνοτροφία ενός ζώου από την άποψη του τι χρειάζεται αυτό το είδος και όχι από ανθρώπινη προοπτική.

Οι ζωολογικοί κήποι έχουν παραδοσιακά κατασκευαστεί περιβλήματα υγιεινής που ανταποκρίνονται στις ανθρώπινες απαιτήσεις όσον αφορά τον καθαρισμό και τις δομές σάρωσης και στέγασης, αλλά δεν παρέχουν τις ψυχολογικές ανάγκες των ζώων που έχουν σχεδιαστεί για να φιλοξενήσουν.

Στους καλούς ζωολογικούς κήπους σήμερα αυτά τα παραδοσιακά περιβλήματα έχουν ανακατασκευαστεί ή τροποποιηθεί καθώς αναγνωρίζουμε ότι τα ζώα έχουν πολύ διαφορετικές προτεραιότητες συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Η κατανόηση της συμπεριφοράς των ζώων είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή κατάλληλης στέγασης και κτηνοτροφίας. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η έκφραση των φυσικών συμπεριφορών τους έχει εξελιχθεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια και παρέχει την εξελικτική επιτυχία και την επιβίωση αυτού του είδους.

Το μέγεθος του περιβλήματος πρέπει να είναι περίπου ένα στρέμμα ή μισό εκτάριο για ένα κοπάδι περίπου 15 Capybaras. Το μέγεθος που απαιτείται για το περίβλημα θα εξαρτηθεί από το μέγεθος του κοπαδιού. Το τοπίο του περιβλήματος θα πρέπει να αντικατοπτρίζει το φυσικό βιότοπο ενός Capybara που ζει στην άγρια φύση όσο το δυνατόν περισσότερο.

Οι Capybaras είναι ημιτελικοί και μπορούν να είναι πολύ ενεργητικοί και παιχνιδιάρικοι στο νερό, επομένως πρέπει να παρέχονται μια μεγάλη λίμνη ή πισίνα. Τα καπάνια βόσκουν ζώα, τα χόρτα σχηματίζουν το βασικό στοιχείο της διατροφής τους, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να έχουν πρόσβαση στο χόρτο.

  Ένα πενταετές θηλυκό Capybara δραπέτευσε από το περίβλημα της όπου δεν υπήρχε βόσκηση για να φάει γρασίδι. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Capybaras συχνά γνωρίζει τι φαγητό είναι καλύτερο για αυτούς. Οι Capybaras σε ένα ζωολογικό κήπο δεν τους αρέσουν τα καρότα που τους δίνονται και προσπαθούν να ξεφύγουν για να φάνε γρασίδι. Είναι επίσης σημαντικό οι κατόχοι που φροντίζουν τους Capybaras να έχουν βαθύ ενδιαφέρον και να κατανοήσουν τη συμπεριφορά του Capybara και την ευημερία των ζώων. Πρέπει να ξοδεύουν χρόνο παρατηρώντας τους Capybaras, ώστε να μπορούν να αναγνωρίσουν τις συμπεριφορές και να κατανοήσουν τις σχέσεις μεταξύ των μεμονωμένων Capybaras, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν το κοπάδι για να εξασφαλίσουν την καλύτερη ευημερία και να αποφύγουν την επιθετικότητα. Θα πρέπει να παρατηρούν την κατάσταση των capybaras, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους/βάρους τους, της κατάστασης του παλτό/των μαλλιών τους, πόσο τρώνε, πώς μασούν (για πιθανά προβλήματα δοντιών) και τυχόν σημάδια μη φυσιολογικών συμπεριφορών, οπότε αν υπάρχουν αναπτυσσόμενα προβλήματα υγείας Αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν σε πρώιμο στάδιο.

Το Capybaras σε αιχμαλωσία μπορεί να τροφοδοτηθεί σφαιρίδια και κατάλληλα λαχανικά για να εξασφαλιστεί ότι οι διατροφικές τους απαιτήσεις πληρούνται. Θα πρέπει να υπάρχει ένας σταθμός τροφοδοσίας για κάθε Capybara για να εξασφαλιστεί ότι κάθε capybara θα έχει αρκετό για να φάει. Εάν το Capybaras σε ένα κοπάδι ανταγωνίζονται για φαγητό, αυτό θα οδηγήσει σε επιθετικότητα. Μόλις η επιθετικότητα δημιουργηθεί στο κοπάδι, είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξαλειφθεί. Για το λόγο αυτό πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλιστεί ότι η σίτιση δεν περιλαμβάνει τον ανταγωνισμό μεταξύ του Capybaras για φαγητό. Οι κατόχοι μπορεί να χρειαστεί να φρουρούν κάποιες Capybaras στο κάτω μέρος της ιεραρχίας, αν δεν γίνονται αρκετά για να φάνε, επειδή άλλοι μεγαλύτεροι και πιο ανώτεροι (στην ιεραρχία) Capybaras τους εκφοβίζουν και τους απομακρύνουν από τα τρόφιμα.

Στο φυσικό τους βιότοπο στη Νότια Αμερική οι ερευνητές δεν έχουν βρει στοιχεία για μια γυναικεία ιεραρχία. Ωστόσο, στην αιχμαλωσία όπου οι Capybaras ζουν σε ένα περιορισμένο περιβάλλον και μερικές φορές ανταγωνίζονται για τρόφιμα ή εγκαταστάσεις, αναπτύσσεται μια ισχυρή γυναικεία ιεραρχία. Οι κατόχοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να εξασφαλίσουν την ευημερία του Capybaras στο κάτω μέρος της ιεραρχίας. Τα αρσενικά capybaras είναι ιεραρχικά και μπορούν να είναι πολύ επιθετικά σε άλλα αρσενικά, συμπεριλαμβανομένων των δικών τους ενήλικων ανδρών απογόνων.

Εάν ένα Capybara τραυματιστεί τόσο άσχημα που πρέπει να αφαιρεθεί από το κοπάδι και να βάλει ένα ξεχωριστό περίβλημα για να ανακάμψει από τις πληγές, σχεδόν σίγουρα θα είναι αδύνατο για αυτό το Capybara να επανεισάγεται πίσω στο κοπάδι. Οι Capybaras είναι πιθανότερο να επιτεθούν σε ένα τραυματισμένο Capybara είναι εκείνοι κάτω από το τραυματισμένο Capybara στην ιεραρχία.

Εμπλουτισμός περιβλήματος: Ο σκοπός του εμπλουτισμού, τόσο περιβαλλοντικού όσο και γνωστικού, είναι να εξασφαλιστεί η ευημερία των ζώων σε αιχμαλωσία. Ο εμπλουτισμός επιτρέπει στα ζώα να κάνουν επιλογές και να οδηγούν ενδιαφέρουσες και διεγερτικές ζωές και να είναι σε θέση να παρουσιάσουν τις φυσικές τους συμπεριφορές.

Ο φυσικός εμπλουτισμός του περιβλήματος πρέπει να περιλαμβάνει:

Μια μεγάλη πισίνα ή λίμνη. Οι Capybaras θα πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση σε αυτή τη λίμνη ή την πισίνα. Ανάλογα με τον αριθμό των capybaras, το μέγεθος της λίμνης/πισίνας πρέπει να είναι τουλάχιστον 12 πόδια/4 m x 24 πόδια/8 m. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της λίμνης θα πρέπει να είναι σε βάθος 4 πόδια/1,3 μ., Αλλά ορισμένες περιοχές πρέπει να βρίσκονται σε ρηχά βάθη 1 και 2 ποδιών, .3 και 0,6 m, έτσι ώστε το capybara να μπορεί να ξεκουραστεί μερικώς βυθισμένο στο νερό και επίσης εύκολα να πάρει μέσα και έξω από τη λίμνη/πισίνα. Όταν ο καιρός είναι καυτός capybaras πηγαίνει στο νερό για να θερμωθεί, δηλαδή για να κρατήσει δροσερό. Επιδιώκουν επίσης το νερό ως καταφύγιο από τον κίνδυνο. Στην αιχμαλωσία μπορεί να κυνηγηθεί ένα capybara και επομένως να αναζητήσουν καταφύγιο στο νερό. Επιπλέον, εάν το capybara τραυματιστεί με κάποιο τρόπο, ίσως τα δόντια του έχουν σπάσει στη ρίζα (οι Capybaras έχουν δ αναζητήστε καταφύγιο στο νερό.

Καταφύγιο: Το περίβλημα πρέπει να παρέχει κάποιο καταφύγιο από τον ήλιο, τη θερμότητα και τη βροχή. Αυτό θα μπορούσε να παρασχεθεί από δέντρα και θάμνους, ή από μια ανθρωπογενή δομή.

Περιβλήματα σε πιο δροσερά κλίματα: Οι Capybaras προτιμούν θερμοκρασία τουλάχιστον 24 ° C ή 75 ° F. Εάν το περίβλημα του Capybara βρίσκεται σε κλίμα με κρύους χειμώνες από ό, τι οι Capybaras πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με προστατευμένη καλύβα με θέρμανση για να αποτρέψουν τα βάσανα και το κρυοπαγτά.

Grass: Είναι απαραίτητο για τον Capybaras να έχει πρόσβαση στη βόσκηση. Το πεπτικό σύστημα του Capybaras έχει εξελιχθεί πάνω από 30 εκατομμύρια χρόνια για μια δίαιτα χόρτων που είναι υψηλά σε ίνες, αλλά χαμηλές σε θερμίδες. Στο φυσικό τους βιότοπο, στη Νότια Αμερική, ο Capybaras τρώει χόρτα, υδρόβια φυτά, σέγκλα και μασούν στον φλοιό των θάμνων και των δέντρων. Για την υγεία των δοντιών Capybara είναι σημαντικό να έχουν πρόσβαση σε χονδροειδή υλικά για να μασήσουν για να ελέγξουν την ανάπτυξη των δοντιών τους. Αρκετοί Capybaras σε αιχμαλωσία έχουν πεθάνει επειδή η διατροφή τους βασίστηκε σε μαλακά τρόφιμα που δεν εξασφάλιζαν την υγεία των δοντιών τους. Είναι σημαντικό για τα ζώα σε αιχμαλωσία να παρουσιάζουν τις φυσικές τους συμπεριφορές και η βόσκηση είναι μια από τις σημαντικότερες συμπεριφορές για ένα Capybara. Ο Capybaras δεν εξελίχθηκε για να φάει δύο γεύματα την ημέρα. Πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε βόσκηση/κατάλληλα τρόφιμα κατά βούληση, κάθε φορά που πεινούν.

Διατροφή: Η δίαιτα Capybara θα μπορούσε να αυξηθεί από την παροχή κατάλληλων σφαιριδίων. Εάν υπάρχει ανεπαρκές γρασίδι για την παροχή επαρκούς βόσκησης καθημερινά από τα πράσινα φύλλα λαχανικά, όπως το λάχανο, το μαρούλι κ.λπ. μπορεί επίσης να τροφοδοτηθεί. Η κολοκύθα θα μπορούσε επίσης να ληφθεί υπόψη. Το λαχανικό δεν πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, Σχολή Κτηνιατρικής, συμβουλεύει την τροφοδοσία καρότων στους Capybaras, καθώς τα καρότα έχουν πολύ υψηλό επίπεδο βιταμίνης Α και αυτό μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ήπαρ. Πολλοί Capybaras στην Ιαπωνία υποφέρουν από πρώιμο θάνατο λόγω της ηπατικής βλάβης. Το Capybaras δεν πρέπει επίσης να τρώει φρούτα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη. Μπορεί να δοθεί ένα προβιοτικό όπως το Benebac ή το Bio 3 για τη θεραπεία ήπιων περιπτώσεων διάρροιας.

Κατάλληλη βλάστηση: Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει περιήγηση όπως κλαδιά δέντρων ή θάμνους που είναι ασφαλή για ένα capybara να τρώει τα φύλλα και να μασάει το φλοιό. Τα φύλλα φοινικέλαιου είναι καλά για να μασήσουν οι Capybaras, καθώς αυτά είναι θρεπτικά και καλά για τα δόντια του Capybaras. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι απαραίτητο για την υγεία των δοντιών Capybara ότι έχουν πρόσβαση σε χονδροειδή βλάστηση, όπως κλαδιά ή φύλλα φοίνικα, για να μασήσουν. Μερικοί capybaras θέλουν να μασούν σε πέτρες. Αυτές οι πέτρες πρέπει να είναι δύσκολες ώστε να μην αποσυντεθούν στο στόμα του Capybaras όταν μασούν και να καταπιούν προκαλώντας τραυματισμό στην πεπτική τους οδό.

Μπορούν να παρασχεθούν φύλλα για να δημιουργηθούν μαλακά κλινοσκεπάσματα για να ξαπλώνει ο Capybaras όταν ξεκουράζεται ή κοιμάται. Οι Capybaras θέλουν να σηματοδοτήσουν την επικράτειά τους, τρίβοντας τους πρωκτικούς τους αδένες πάνω από τη βλάστηση, όπως κλαδιά και φύλλα φοίνικα.

Είναι σημαντικό τα ζώα σε αιχμαλωσία να είναι σε θέση να εκφράσουν τις φυσικές τους συμπεριφορές. Είναι επίσης πολύ σημαντικό το κοινό που επισκέπτεται να δει πώς συμπεριφέρονται τα ζώα στο φυσικό τους βιότοπο.

Η ζωή των ζώων σε αιχμαλωσία μπορεί να είναι πολύ βαρετή και η πλήξη οδηγεί σε άγχος. Για να αποφευχθεί η πλήξη και ο τόνος, το περίβλημα θα πρέπει να παρέχει γνωστικές και επαγγελματικές δραστηριότητες για να τονώσει το μυαλό των Capybaras και να ενθαρρύνει τη σωματική άσκηση να διατηρήσει την Capybaras υγιή.

Αυτές οι δραστηριότητες εμπλουτισμού μπορούν να περιλαμβάνουν την κατάλληλη βλάστηση που αναφέρθηκε παραπάνω και άλλα φυσικά αντικείμενα που μπορούν να χειριστούν ή να παίξουν με. Η σίτιση μπορεί επίσης να γίνει με τρόπο που να παρέχει ψυχαγωγία για τους Capybaras. Για παράδειγμα, τα κλαδιά του μπαμπού μπορούν να τοποθετηθούν σε διάφορα μέρη του περιβλήματος, έτσι ώστε οι Capybaras να βρουν αυτά και στη συνέχεια πρέπει να ανεβαίνουν στα πίσω πόδια τους για να το φάνε ή να το τραβήξουν κάτω. Τα κλαδιά του μπαμπού μπορούν να συνδεθούν με τους θάμνους που προεξέχουν τη λίμνη/πισίνα, έτσι ώστε οι Capybaras να μπορούν να διασκεδάσουν προσπαθώντας να ανέβουν για να το φάνε. Τα σφαιρίδια τροφίμων μπορούν να διασκορπιστούν ή να κρυφτούν σε διαφορετικές περιοχές για να βρουν οι Capybaras. Τα σφαιρίδια μπορούν επίσης να τοποθετηθούν σε ένα δοχείο ή σωλήνα με τρύπες, έτσι ώστε το Capybara να μπορεί να ωθήσει το δοχείο γύρω με τη μύτη του για να διανείμει τα σφαιρίδια για να φάει το Capybara.

Δείτε τον παραπάνω σύνδεσμο βίντεο.

Οι δραστηριότητες που περιγράφηκαν παραπάνω θα παρέχουν επίσης γνωστικό εμπλουτισμό, καθώς οι Capybaras συμμετέχουν στην επίλυση προβλημάτων για να επιτύχουν την ανταμοιβή των τροφίμων τους.

Αισθητηριακός και κοινωνικός εμπλουτισμός: Οι Capybaras είναι ένα εξαιρετικά κοινωνικό και γελοίο είδος. Ένα Capybara δεν πρέπει ποτέ να στεγάζεται μόνη της, μόνη της, σε ένα περίβλημα. Αυτό είναι εξαιρετικά αγχωτικό και θα οδηγούσε σε αλλαγές στη συμπεριφορά και την προσωπικότητα του Capybara. Τα επίπεδα στρες μπορούν να προσδιοριστούν με ανάλυση των κόπρων για την παρουσία ορμονών στρες όπως η κορτιζόλη. Το ακραίο άγχος μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου και σε πρόωρο θάνατο. Κάθε capybara γνωρίζω ποιος έχει αφαιρεθεί από το κοπάδι και έβαλε ένα ξεχωριστό περίβλημα μόνη της, έχει πεθάνει πρόωρα.

Οι Capybaras είναι εξαιρετικά κοινωνικές και ανταποκρίνονται πολύ στην απτική διέγερση. Το Pating a Capybara είναι ένας χρήσιμος τρόπος για τον Zookeeper που είναι υπεύθυνος για αυτό το Capybara να κερδίσει την εμπιστοσύνη αυτής της Capybara. Αρχικά οι Capybaras μπορεί να μην εμπιστεύονται τον κάτοχο, οπότε ο φύλακας πρέπει πρώτα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Capybara για να φτάσει αρκετά κοντά για να πετάξει το Capybara. Για να επιτευχθεί αυτό, ο φύλακας θα μπορούσε να προσφέρει φαγητό ή ίσως ένα υποκατάστημα μπαμπού, και όταν το Capybara πλησιάσει για να φάει το φαγητό, ο φύλακας μπορεί αργά και απαλά να αρχίσει να κατοικεί στο Capybara. Οι Capybaras αγαπούν να είναι petted: τα μαλλιά τους αυξάνονται, ξαπλώνουν και κυλούν και φωνάζουν. Οι φωνές Capybara περιλαμβάνουν τους πιο όμορφους ήχους. Οι θετικές σχέσεις ανθρώπινων ζώων είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία των Capybaras που ζουν υπό τη φροντίδα των ανθρώπων.

Εάν οι επισκέπτες του ζωολογικού κήπου είναι σε θέση να εισέλθουν στο περίβλημα του Capybara, είναι σημαντικό να υπάρχει μια περιοχή του περιβλήματος που δεν είναι προσβάσιμο σε αυτούς τους επισκέπτες. Αυτό επιτρέπει στους Capybaras να ξεφύγουν από τους επισκέπτες, αν το επιθυμούν, αλλιώς μπορεί να γίνουν υπογραμμισμένοι εάν δεν μπορούν να επιλέξουν αν επιθυμούν να είναι στην εταιρεία ανθρώπινων επισκεπτών ή όχι. Επίσης, ιδανικά, θα πρέπει να υπάρχει ένα νησί στη λίμνη στην οποία οι Capybaras μπορούν να πάνε για να ξεφύγουν από τους ανθρώπους.

Η σημασία της λάσπης: Οι Capybaras αγαπούν να κυλήσουν στη λάσπη. Είναι καλό για την κατάσταση του δέρματός τους και μπορεί να βοηθήσει στην εξόντωση ακάρεων ή τσιμπούρια. Η λάσπη παρέχει Capybaras με απόλαυση και χαλάρωση. Το κύλινδρο στη λάσπη είναι μια φυσική συμπεριφορά που ο Capybaras θα πρέπει να είναι σε θέση να εκθέτει σε ένα περιβάλλον αιχμαλώτων.

Σε κάθε φορά είναι ζωτικής σημασίας να γνωρίζουμε πώς αυτό που κάνουμε μπορεί να επηρεάσει τα ζώα μας.

Είναι επιτακτική ανάγκη οι κατόχοι να μην προσπαθούν να ελέγξουν τον Capybaras. Τα τρωκτικά, ως είδος, είναι ιδιαίτερα ανεκτικά στο να ελεγχθούν. Οι κατόχοι πρέπει να κατανοήσουν τη συμπεριφορά του Capybara. Πρέπει να είναι ευαίσθητοι στη διάθεση της Capybara και σε ποια συμπεριφορά της Capybaras επικοινωνεί, διαφορετικά η Capybara θα υποστεί άγχος.

Προκειμένου να κατανοήσει τη συμπεριφορά του Capybara, ο φύλακας πρέπει να βυθιστεί στον εαυτό του στη ζωή του Capybaras στη φροντίδα του. Πρέπει να μάθει τις σχέσεις μεταξύ των Capybaras στο κοπάδι. Πρέπει να γνωρίζει ότι αυτές οι σχέσεις μπορεί να αλλάξουν. Πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ διαφορετικών συμπεριφορών για να κατανοήσει τη σημασία τους. Ένας καλός κάτοχος Capybara θα κατανοήσει διαισθητικά τη συμπεριφορά των ζώων. Θα πρέπει να είναι ευαίσθητος και έξυπνος. Θα χρειαστεί να έχει την υπομονή και το ενδιαφέρον για τη συμπεριφορά Capybara για να περάσει πολλές ώρες παρατηρώντας τη συμπεριφορά Capybara.

Το βασικό πρωτόκολλο ευημερίας των ζώων είναι οι πέντε ελευθερίες:

Ελευθερία από την πείνα και τη δίψα: με έτοιμη πρόσβαση σε γλυκό νερό και δίαιτα για τη διατήρηση της πλήρους υγείας και της σφριγηλότητας.

Ελευθερία από την ταλαιπωρία: Παρέχοντας ένα κατάλληλο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του καταφυγίου και μιας άνετης περιοχής ανάπαυσης.

Ελευθερία από πόνο, τραυματισμό ή ασθένεια: Με την πρόληψη μέσω της ταχείας διάγνωσης και θεραπείας.

Ελευθερία να εκφράζουν την κανονική συμπεριφορά: παρέχοντας επαρκή χώρο, κατάλληλες εγκαταστάσεις και εταιρεία του είδους του ζώου.

Ελευθερία από το φόβο και την αγωνία: εξασφαλίζοντας τις συνθήκες και τη θεραπεία που αποφεύγουν την ψυχική ταλαιπωρία.

Οι πέντε τομείς κοινωνικής πρόνοιας: Ωστόσο, το πρωτόκολλο των πέντε ελευθεριών αναπτύχθηκε το 1965 για να διορθωθεί η ταλαιπωρία των αγροτικών ζώων, δηλαδή τα ζώα που χρησιμοποιούνται στη γεωργία. Το πρωτόκολλο των πέντε ελευθεριών τονίζει απλώς το βασικό μας καθήκον, αλλά δεν φτάνει αρκετά μακριά για να εξασφαλίσει την ευημερία που θα θέλαμε για τα ζώα που διατηρούνται σε αιχμαλωσία και σε ζωολογικούς κήπους. Πρέπει να παρέχουμε σε ζώα ευχάριστες και θετικές εμπειρίες. Για να το αντιμετωπίσει αυτό, ο David Mellor, επιστήμονας για την καλή διαβίωση των ζώων που εργάζεται στη Νέα Ζηλανδία, έχει αναπτύξει τους πέντε τομείς ευημερίας. Ο στόχος των πέντε τομέων ευημερίας είναι να διασφαλιστεί ότι τα ζώα έχουν θετικές σωματικές και συναισθηματικές εμπειρίες. Αυτό είναι απαραίτητο για την καλή διαβίωση των ζώων και την ευημερία των ζώων σε αιχμαλωσία.

Δίαιτα Capybara. Περιλαμβάνει θεραπείες για θέματα διατροφής υγείας.

Capybara Diet. Includes Treatments For Dietary Health Issues. 水豚飲食. カピバラダイエット

The Best Books About Capybaras. With The Most Information About This Amazing Species

I have now published my original e-book in paperback form as 3 separate Paperbacks, as my original e-book was quite long.

Paperback Book 1:

“I Fell in Love With A Capybara”

This book is also available as an E-book: “I Fell in Love With A Capybara”

This book Is the story of the capybaras who changed my life, including Romeo and Tuff’n. Capybaras are such interesting and emotional animals and they lead such rich, interesting and often very emotional lives which read like a gripping human drama.

Romeo and Tuff’n became family to me. I became part of their herd. I loved them more than anyone except my husband. Romeo and Tuff’n lived as members of their family, sleeping in the family bed and joining in family activities. Capybaras are exceptionally emotional and none more so than Romeo. If anyone was ill or injured, Romeo would spend the day beside them on the bed being very affectionate and making us feel better.

I also include the story of two capybaras who were rescued as newborns in South America. One was rescued from her mother’s womb after hunters killed her mother. The other, Ramos, was just a few hours old when a friend of mine found him alone, cold and close to death. His mother had been killed by a predator.  The lady who rescued Ramos describes her capybara, now 7 years old: “Ramos has had a huge impact on me. I see him as godlike. Capybaras seem to know so much more than we know. Capybaras feel things we are completely unaware of. They sense things before they happen. For me Ramos is a superior being.” Ramos lives with dogs, cats and rescued tapirs, peccaries, sheep, pigs and cows. But her capybara stands apart as a very special being.

Pet capybaras learn many English words and phrases.

I also include information on how to look after a capybara, capybara health and welfare issues, treatments and medications, and how to create a safe environment for a capybara. 

With lots and lots of photos and the titles of my YouTube videos showing these very cute capybaras and their amusing and clever behaviours. You can find the videos by typing the title of the video into a YouTube search, perhaps mentioning the name of my YouTube channel “Capybara World”.

Paperback Book 2:

“The Fascinating Lives and Relationships Of Capybaras In A Herd”

In this book I write about the lives and relationships of a herd of capybaras who I came to know and love. Their lives are fascinating and often dramatic and intensely emotional, like a gripping human drama! Capybaras have very high emotional intelligence and their behaviors and emotions are often very similar to how a human would behave in the same situation. We are both mammals and emotions appeared early in mammalian evolution, so it makes sense that we would share similar emotions.

One of the reasons capybaras are so interesting is this very high emotional intelligence, i.e. they are very emotional animals. I write about Donguri, Momiji, Choco, Donut, Aoba, Hinase, Yasushi and Ryoko who lived as part of the herd at Nagasaki Bio Park. Their behaviours are often the same as what a human would do in that same situation. Donguri was very wise, compassionate and peaceloving. Momiji was the best capybara mother doing everything for her babies and teaching them everything they needed to know to flourish in the capybara enclosure. Choco invented many new behaviours which the other capybaras then copied. Donut inherited his mother, Momiji’s, wisdom and great mothering skills! When Zabon was too weak to look after her babies, Donut would wait for them to come out of their separate enclosure each morning, sitting by the entrance gate, and he would then follow them around, guarding them, making sure they did not fall in the pond and making sure they were safe, often helped by his mother, Momiji. Aoba became the great matriarch of the herd, wise, intelligent and very sensitive. It was a massive tragedy that she was never allowed to breed – this was done to punish me as the chief capybara keeper new Aoba was my favourite female and I obviously wanted her to have babies. She was the largest, most magnificent female capybara and would have been the first choice to breed at any other zoo. The Biopark was also the ultimate loser as they have not had capybara babies for 5 years now. Ryoko was highly intelligent and did not trust the chief capybara keeper at all. Even if the chief capybara keeper approached her with a huge branch of bamboo, Ryoko would stand-up ready to move away if she became suspicious of the chief capybara keeper’s intentions. Hinase captured my heart with her strength of mind and willpower in overcoming her increasing frailty and old age, determined to do everything she had done all her life despite her weakness. Now that Donut is number 1 in the hierarchy he has to face the challenge from 4 other neutered males. He does this with great wisdom and perception knowing that he has to maintain his dominance without arousing the aggression of the other neutered males, particularly Syrup. Whip is a sweetheart, very gentlemanly. He avoids aggression and hates to fight, unlike his brothers Syrup and Prune.

I find it interesting that the capybaras Hinase, leader of the herd, liked best, were also the capybaras I liked best. I found a great similarity between the capybaras’ emotions and my own. I fell in love with Donguri with her patient, compassionate, empathetic personality. She and her family, Momiji Choco Donut and Aoba, were very intelligent and sensitive. They were all natural leaders. Hinase and daughter, Ryoko were very tough minded and strong emotionally. Hinase was an inspiration. Her strength of mind and willpower overcame her frailty and increasing weakness in old age. Breeding males, Toku, Yasushi and Kona all influenced the personalities and character of their offspring. Toku was a very kind, intelligent capybara. Yasushi loved to be petted and had the longest hair of any capybara I have met. Kona was bred to be responsive to humans and super responsive to being petted, his offspring have inherited these qualities while not quite understanding herd behaviour.

Paperback Book 3:

“Capybaras Are Special. Discover More About Capybaras”

This book includes the many extremely interesting things I have learnt about capybaras, and includes information that is not available on the Internet or in any research paper.

Chapters include: The Sounds Capybaras Make – Capybaras’ Vocalisations, Calls and Barks with links to videos illustrating each different vocalisation. How Capybaras Use Their Excellent Sense of Smell to Understand and Navigate Their World. Capybaras Have Very Expressive Eyes and Faces which is partly what makes them so interesting, and so appealing. I write about the compassionate and empathetic nature of capybaras because they are so sensitive emotionally. Capybara Scent Marking Behaviour and Its Purpose. Why Capybaras Are Aggressive. How Capybaras Communicate and Know Their Place in the Hierarchy. Capybara Fathers Are the Best Dads. The less known species “The Lesser Capybara”. The Giant Rodents of North and South America some of whom were larger than a bull!  How To Pet a Capybara. More pages of Interesting Information about Capybaras much of which is not found on the Internet.

Paperback of my original book which includes books 1, 2 and 3 “My Life With Capybaras. What Capybaras Have Taught Me”

This is the link to my original e-book: “My Life with Capybaras. What Capybaras Have Taught Me“

With lots of photos and links to videos showing the interesting, clever and often amusing behaviours and relationships of these capybaras.

Anyone with an interest in capybaras will love these books. Nobody else has written about capybaras with as much Insight, Understanding, Knowledge and Humour

An award-winning author, Alex Kartashov, who writes about capybaras and has a Ph.D. in Biology wrote: “A real encyclopedia of capybaras’ lives, written with unique and unsurpassable knowledge and love. There is no other book about a non-– domestic species written with such a deep knowledge and understanding of an animal. She has learned more about these beautiful, intelligent and friendly animals than any human. If you love capybaras (like me) this book is an absolute must for you.”

My books provide the most comprehensive information about capybaras.  My knowledge comes from 13 years spent in the company of capybaras (spending all day, every day for 6 – 8 months a year), observing capybaras intently and learning about them.

I include a huge number of photos and links to my videos (in the e-books) and the titles of my YouTube videos (in the paperback books) which illustrate the scenes I write about. You can find the videos on YouTube by typing in the title of the video and my YouTube channel “Capybara World”.

My observations go beyond any research paper on this species. “Animal Personality” is a new field of scientific research.

A scientist wrote: “I think your book about capybaras has an important feature which makes it different from all other books about these animals. You are the most mindful and observant person writing about capybaras”

This tribute came from Tim Andrews who has followed my posts over the years: “No one has done more than Liz Capaldi to champion the cause of capybaras online, and to fight back against the myths that cause them to be mistreated. Her writings and YouTube videos exploring their characters, their intelligence, and just how much we can learn from them are truly legendary. Liz herself though is also truly inspirational for just how much she has dedicated herself to championing their cause and their ideas. For this reason she is the Awesome Person of The Day

Another capybara aficionado, whose father was Agricultural Minister in Uruguay, wrote of Tim Andrews tribute: “I can’t imagine a more justified honour than this. Since a long time ago you have dedicated yourself to the study and understanding of capybaras in every possible way. Day after day. With love, method and seriousness. I admire you. I also envy your perseverance” Another wrote: “I guess you were a capybara in your previous life, you understand almost everything about them”

Many people believe I know more about capybaras than anyone.

The Critical Period For Baby Capybaras

For most mammals, including capybaras, there is a critical period which usually lasts for about 4 weeks when the animal is between 2 – 8 weeks of age. This is the time period when you can introduce the capybara to situations and encounters which he would normally find threatening or frightening. During this “critical period” the baby capybara will accept these situations, and if he trusts you, will continue not to be afraid in these situations for the rest of his life.

If the capybara is not introduced to potentially frightening situations during this “critical period” than he will become very stressed and frightened if he encounters these situations when he is older. These situations may include going out in a vehicle, being taken to public places like schools, restaurants and shopping malls, or being in the presence of large or barking dogs.

If the capybara finds a new situation rewarding and enjoyable, this will overcome his initial fear and he will come to accept them.

Romeo had accompanied Marvin and Elizabeth every time they went out in a vehicle and visited public places since he was a baby, and he loved humans. When we took him to the park he never wanted to leave until he had met everyone in the park and they had had a chance to love him and pet him.

By contrast, the first pet capybara I met was a rescue capybara who had never left his previous “owner’s” home during the critical period. His new “owner” had become famous through her previous capybara who she took on school visits and to other public places. She wanted her new capybara to do the same, but he was absolutely terrified of leaving his home territory or going out in the car. As he trusted me – I was probably the only person this capybara had ever met who truly loved him – his “owner” wanted me to accompany them on these terrifying expeditions. It was heartbreaking being with him and seeing how frightened and stressed he was in these unfamiliar places which to him represented danger.

The moral of this piece is that if you love an animal and care about his emotional well-being you will never force him to do anything he finds frightening and stressful. If you want your capybara to be an “out and about” capybara you have to introduce him to these terrifying situations during the “critical period”.

栄養を通して老人動物動物の福祉をサポートします

栄養を通して老人動物動物の福祉をサポートします

老化した動物は、飼い主で寿命の70％に達すると、食事に意味のある変化が必要です。

タンパク質、ビタミン、オメガ– 3脂肪酸は、高齢の野生動物の福祉と生活の質を改善することができます。

ドーナツはとても薄い

消化器系の変化により、栄養素の吸収に効率が低下します。

脳の変化は精神的な視力を減らします。 炎症は、体、特に関節全体に蓄積されます。

これらの変化のいくつかは、動物が飼育下で寿命の70％に達したときに、食事の意味のある変化によって防止または遅延される場合があります。

老化した野生動物は、キーパーには見えない多くの生理学的変化を受けます。

最終的には、福祉と生活の質に影響を与える症状が観察されます。

ドーナツは去年の夏に食べるのに十分ではありませんでした。 彼は薄くなっていた。

干し草はあまり栄養価がありません。 草は干し草よりもはるかに栄養価が高い。 高齢の動物にはもっと栄養が必要です。 干し草ではありません。

動物福祉は日本ではよく理解されていません。 ジャザはこれを認めています。

https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-031-30659-4_7

抽象的な

老化した野生動物は、キーパーには見えない多くの生理学的変化を受けます。 消化器系の変化により、栄養素の吸収に効率が低下し、脳の変化が精神的視力を低下させ、炎症が体全体、特に関節全体に蓄積されます。 最終的には、筋肉の喪失、活動の減少、反応時間の長さなど、最終的に症状が観察され、それにより福祉に影響を与え、最終的には生活の質に影響します。 これらの変化のいくつかは、動物が捕虜の寿命の70％に達したときに、食事の意味のある変化によって防止または遅延することがあります。 タンパク質、ビタミン、オメガ-3脂肪酸は、老人野生動物の福祉と生活の質の維持と改善において高い可能性を示しています。

キーワード

腸関数

骨量

ダイエットサプリメント

脳機能

変形性関節症

プレバイオティクス

ヒナーゼ

Supporting Geriatric Zoo Animal Welfare Through Nutrition

Ageing animals, when they reach 70% of their lifespan in captivity, require meaningful changes to their diet.

Protein, Vitamins and Omega–3 fatty acids can improve the welfare and quality of life of older wild animals.

Changes in digestive system render them less efficient at absorbing nutrients.

Changes in brain reduce mental acuity. Inflammation builds up throughout body, especially joints.

Some of these changes may be prevented or delayed by meaningful changes to the diet when an animal reaches 70% of their lifespan in captivity.

Ageing wild animals undergo many physiological changes that are not visible to the keepers.

Eventually symptoms will be observed which impact their welfare and their quality of life.

Donut was not getting enough to eat last summer. He was becoming thinner.

Hay is not very nutritious. Grass is much more nutritious than hay. Older animals need more nutrition. Not Hay.

Animal Welfare is not well understood in Japan. JAZA acknowledges this.

https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-031-30659-4_7

Abstract

Aging wild animals undergo many physiological changes that are not visible to their keepers. Changes in their digestive system render them less efficient at absorbing nutrients, changes in their brain reduce mental acuity and inflammation builds up throughout the body, especially the joints. Eventually symptoms will be observed such as muscle loss, decreased activity and longer reaction times, thereby impacting their welfare and eventually their quality of life. Some of these changes may be prevented or delayed by meaningful changes to the diet when an animal reaches 70% of their life span in captivity. Protein, vitamins and omega-3 fatty acids have shown high potential in the maintenance and improvement of the welfare and quality of life of geriatric wild animals.

Keywords

Gut function

Bone mass

Dietary supplements

Brain function

Osteoarthritis

Prebiotics

What Animals Think and Feel

For most of the last two thousand years, Western thinkers rejected the idea that animals have the capacity for emotions. Not Charles Darwin, who understood that animals have emotions. In his book “The Expression of the Emotions In Man and Animals” published in 1872, he argued that animals experience emotions similar to those of humans thanks to a shared evolutionary history. Darwin believed this inheritance of emotions was shared by all mammal species. An example Darwin cites is: “Take fear: with all or almost all animals, terror causes the body to tremble”

Some emotions may be felt more strongly in some species than in other species. There may be some emotions which some species feel which humans do not feel. Some emotions and some animal experiences may be more profound in some species but not others. For example, an animal who lives as part of a herd or group, like a capybara or sheep, could find living in isolation terrifying and extremely stressful. Most humans may not be able to understand or imagine the degree of fear and stress that isolation would create in these species.

Blood markers for anaemia can be used to indicate chronic stress. Signs of overall physical, emotional and mental health, such as appetite and immune health could shed light on how contented an animal is.

You Can Read a Capybara’s Emotions in Their Eyes

People who know about capybaras typically look at things like the expression in a capybara’s eyes, posture, behaviour, ear position and how curious and attentive the capybara is to his environment when evaluating the emotional health of a capybara.

You can see by the look in Donguri’s eyes that she is feeling very depressed. She had injured her leg and could barely walk. She was in great pain.

A useful scientific way to measure the emotional state of an animal is to measure the animal’s brainwaves using electroencephalography , EEG. Different types of brainwaves can indicate whether an animal is depressed or contented. To measure a horse’s brainwaves, 5 electrodes were attached to a headset which was placed on the horse’s forehead for 10 minutes.

Researchers believe that the different brainwaves can be used to assess an animal’s mood. Some types of brainwave indicate depression. Using EEG scientists have discovered that in humans, theta waves reflect calmness and well-being, whereas gamma waves, the fastest of all brainwaves, are associated with anxiety and stress. Theta waves move slowly and have high amplitude. When EEG was used on horses researchers discovered that horses who were able to roam freely, living with their herd outdoors in a field and who were able to graze at will, had more slow theta waves than horses who spent their time alone in a stall, restrained. Horses who lived alone in stalls with little contact with other horses had more gamma brainwaves indicating, perhaps not surprisingly, that the horses were feeling stressed and anxious.

I am certain the same would apply to capybaras. Capybaras who are separated from their herd experience great stress and may even lose the will to live. Every capybara I know of who was separated from the herd and lived alone, died prematurely. The capybaras at Nagasaki Bio Park have no access to grass. Being able to graze at will is an essential part of a capybara’s life in the wild and an essential part of a capybara’s diet. Grass is vital for the well-being of every capybara in captivity.

Many other emotions may also be shared between humans and other animals. Experiments have already shown that the stress of living in captivity can cause depression. Boredom is another stressor which animals in captivity experience negatively.

Scientists reasoned that a depressed animal would lose interest in his surroundings, whereas an animal who was bored might be drawn to both negative and positive stimuli, just to get relief from the boredom and monotony they were experiencing by living alone. So even negative stimuli would be sought out simply to relieve the stress of boredom. This is exactly the behaviour I observed with Ryoko when she was separated from the herd.

When Ryoko was first separated from the herd, she was put in an enclosure adjacent to the capybara enclosure. This meant she could still see and interact with the other capybaras in her herd through the fence which separated them. Life became very boring for Ryoko after she was separated so any stimuli were sought, even negative stimuli. Donut and Ko would try to fight with Ryoko through the bars of the fence separating them. Donut was always aggressive to any capybara who had been separated. I presume this was because his primary goal was to protect his herd, i.e. those capybaras living with him in their enclosure. Donut was the highest ranking capybara in the herd and every day he would patrol the boundaries of his herd’s enclosure.

Every day Ryoko would attract Donut’s attention by running around her enclosure very fast or jumping into her tiny pool with a great splash or barking. This ensured that Donut would come running. Watching him and interacting with him relieved the stress and boredom of Ryoko’s solitary life. Sometimes Ryoko would move very slowly, tantalisingly close to Donut, right in front of him, as if she was taunting him by being so close to him but knowing he would not be able to attack her because of the fence which separated them.

You can see this in the following video:

Capybara Behaviour Is SO Fascinating. How a Capybara Copes with Separation. Ryoko Lures Donut To …

However, following some stupid behaviour by a visitor who tried to interfere in Ko ‘s aggression towards Ryoko and was bitten, Ryoko was put in an enclosure away from the herd. (The aggression was never a problem because of the fence which separated the two capybaras.) Having no contact with her herd Ryoko became very depressed and eventually lost the will to live. Ryoko had been destined to succeed her mother, Hinase, as the highest ranking female in their herd. She was the largest capybara in the herd and one of the two most intelligent, along with Choco. She was a very fit, strong capybara and it was heartbreaking that due to the actions of humans she died prematurely.

A group of male minks also exhibited this behaviour out of boredom. In addition to seeking out pleasant experiences like the smell of female faeces which they find especially attractive during the mating season, the minks also sought out neutral experiences like plastic bottles and even threatening experiences like the big leather gauntlets farmers use to catch minks.

Using AI to scan videos of mouse faces, researchers have identified a number of emotions including pleasure, disgust and fear. These emotions could be identified by the way a mouse tilted his ears or by the colour of the mouse’s nose.

In the wild, adult horses rarely play. When horses in captivity play this may not be a good sign. It may be that the horses are bored with their restricted lives. Horses who have been restrained and are then released, will play to dissipate the stress of being restrained which they had experienced.

To release stress capybaras may playfully roll in their pool or pond, or swim slowly in a relaxed manner or roll in mud. For example, when Syrup became very aggressive and attacked Whip, who is a peaceloving, gentle capybara who avoids fighting, Whip became very stressed. He rolled much more frequently than in the past and seemed to find this behaviour liberating and relaxing. Prune also began rolling much more frequently after Syrup attacked him. They both sought out mud whenever there was rain as this appeared to increase rolling as a positive stimuli.

Relieving an animal’s boredom by enriching their world with companionship or play can overcome feelings of negativity.

Ferrets housed in cages were given extra playtime on some days but not on others. On the days when the ferrets got no extra playtime they became more restless, cried and shrieked more, slept less and lay awake with their eyes open. Playtime reduced the ferrets need for stimulus seeking behaviour.

Restless behaviour indicates stress and boredom.

In the last months of Hinase’s life she became very restless, constantly moving around despite her growing weakness. I believe this restlessness indicated her stress at being separated from her daughter, Ryoko, and at her growing weakness. In the last four days of her life Hinase made repeated attempts to climb a moss covered hill at the edge of her enclosure. This area was the closest she could get to the pen where her daughter Ryoko was confined (see above for more about Ryoko’s separation). It was heartbreaking watching Hinase’s brave attempts to climb that hill, putting in a huge amount of effort to jump up the rocks, but unfortunately her feet failed to grip the mossy surface of the rocks when she landed and she slid back down.

Capybara daughters stay with their mothers in the last weeks of their mothers’ life, giving them emotional support and companionship. Momiji stayed beside her mother, Donguri, and Aoba stayed beside her mother, Momiji, in the last weeks of their mothers’ lives. Hinase’s desperate attempts to climb that hill to be with her daughter show how important it was for her to have her daughter by her side in the last days of her life as she grew weaker and weaker. Hinase had been the leader of the herd at Nagasaki Bio Park.

Picking a mouse up by his tail casts a shadow over that mouse’s entire day.

When we talk about the welfare of animals we need to study the animal’s overall emotional state. I.e. whether the animal’s chronic state is one of feeling more positive emotions or more negative emotions. This is not about how an animal may feel temporarily at any given time, but the overall emotional state which that animal exhibits consistently, over time, which is important. Overall, does this animal seem positive or negative about life.

You can see how stressful Kona’s life was in this video:

Please Pet Kona Capybara

Kona, the breeding male at Nagasaki Bio Park, suffered chronic stress and eventually lost interest in mating. Kona would stand at the gate to his enclosure repeatedly biting the bars of the gate (a stress behaviour known as a Stereotypie), looking forlornly out in the direction of the herd, desperate for their company. Kona had been bred at Nasu Animal Kingdom to be friendly to humans and super responsive to petting. He then went to live in a petting zoo in Osaka where he experienced a great deal of petting all day every day. However, when he came to Nagasaki Bio Park the keepers refused to pet him even though I begged them to. When his time as breeding male came to an end Kona was put in a tiny pen behind the zoo where no visitors could reach him. A keeper told me that Kona preferred to be petted rather than fed! This shows how important contact with humans and being petted was to Kona, and how much he was suffering when he was deprived of this contact.

You can see by the expression on Kona’s face that he is very unhappy and depressed

One branch of ethology “Behaviourism” decreed that you must be able to measure scientifically any behaviour otherwise it must be discounted: “if you can’t measure it, don’t make up stories about it”. Thus research into subjective experiences like emotions became taboo. Behaviourism gained prominence in the early 20^th century fostered by an ethologist named B.F Skinner. Behaviourism undermined research into the inner lives of animals.

Even today, a significant number of ethologists refuse to accept that animals can experience emotions, unless these emotions can be scientifically proven. This unfortunate belief shows a complete lack of intelligence and sensitivity to animals.

Fortunately, attitudes towards animal emotions began to change near the end of the 20^th century. Ethologists and, in particular, Animal Welfare scientists, in the 1980s, like Marian Stamp Dawkins at Oxford University, began to research how animals experience their world.

One area of research gave animals the opportunity to choose what they wanted, and how much they wanted it, by seeing how much effort an animal would put into achieving what she wanted. For example, how heavy a door would a hen push for the opportunity to perch at night.

Understanding what an animal experiences can be a challenge. Animal welfare researchers are devising scientific ways to study the emotions and subjective experiences of different animal species, in an effort to try to prove how an animal feels based on observable physiological criteria and on behaviour. However, some scientists believe that feelings are too subjective and ultimately unknowable. Many believe we can never completely understand what another human is thinking or feeling, let alone what an animal is thinking or feeling.

Animal welfare scientists are also turning to the field of human psychology as a basis for their experiments with animals. One well-known feature of human psychology is that a person’s emotional state, negative or positive, will bias their thoughts and decisions. Psychologists use the term “affect” for these influential mental states. “Affect” acts as a filter through which one sees the world and is often the result of past positive or negative experiences. To study this the researchers devised an experiment to see how certain experiences might influence the decisions a rat makes.

One experiment to test how mood affects decisions was to train rats to associate one tone with a positive stimulus (tasty food) and a different tone with a negative stimulus (an unpleasant noise). The rats learned to press a lever when they heard the positive tone but not to press the lever when they heard the tone associated with the negative stimulus. The researchers then put one group of rats in a pleasant and predictable environment and the other group of rats in an annoyingly variable, unpredictable environment. Some days later the researchers played each animal a tone with a wavelength between the positive and negative stimulus tones. The rats who had lived in the pleasant, predictable environment pressed the lever with this new tone suggesting that they were optimistic that by pressing the lever they would get a positive stimulus/treat. The rats who had lived in the unpredictable, annoying environment either did not press the lever at all or were very slow to press it, suggesting that they were pessimistic rather than optimistic about getting a treat.

In other words, whether or not the rats pressed the lever seemed to depend on whether they felt positive or negative about their world, and this depended on which environment they lived in.

This and other experiments have shown that animals (and people) are usually braver and more adventurous if they are feeling positive about life.

This type of experiment is called a “judgement bias task”.

Pain is also experienced by humans and other animals. Pain has two components. One component of pain is physical and consists of physiological features including the activation of sensory receptors when nerve cells fire. The response is a reflex reaction or a basic learned response, no conscious awareness is required.

There is also an emotional component to pain which manifests itself in more complex behaviours. For example, mice like an ambient temperature which is up to 10°C higher than the temperature in most research labs. To overcome this, mice build elaborate nests in their cages to help them keep warm. However, when the mice are in pain or are distressed they no longer have the ability or the desire to build these nests.

Facial expressions are another, more direct way, to assess pain or stress in animals. A range of facial expressions in different species, including sheep, mice and horses, have been identified and it takes a person less than 30 minutes to learn how to accurately identify these expressions on an animal’s face.

Animal’s faces and behaviours reveal many more emotions, as I continually observe with the herd of capybaras at Nagasaki Bio Park.

Hopefully, the findings of the scientists which confirm that animal’s feel emotions will lead to changes in the way we treat the animals in our care.

With species who are very different to mammals it becomes more challenging to identify emotions. Octopuses are a case in point. The evolutionary distance between humans and octopuses is enormous and their brain structures are very different to those of a vertebrate. However, research on this species indicates that they do have emotional awareness.

One study by Robyn Crook, a neuroscientist at San Francisco State University, showed that octopuses seem to experience the emotional component of pain. First octopuses were allowed to move freely in an enclosure with three separate chambers and each octopus chose a chamber which they preferred. Then the octopuses were injected with either a painful stimulant, or a painful stimulant together with a pain relieving medicine.

The octopuses who had been injected with the painful stimulant were put in a chamber which they had previously liked. The octopuses who had been given the pain relieving medication were put in a chamber which they had previously not liked. Once the painful stimuli had worn off these octopuses were put into the chamber which they had previously liked. The Octopuses who had been given the pain relieving medication were put into a chamber which they had previously not liked.

As a result of their experiences in the chamber, either positive or negative, the octopuses who had received the pain relieving medication now preferred the chamber which they previously had not liked but in which they were placed after they received the pain relieving medication, which appeared to be a positive experience. The octopuses who received the painful medication avoided their originally preferred chamber, and now preferred the chamber they had previously not liked, as they no longer liked the chamber they had previously liked, but which had now become associated with the unpleasant sensation of pain.

This would seem to indicate that the octopuses had an emotional reaction to the negative or positive experience, which they associated with a particular chamber, and this influenced their revised preferences.

To summarise: this experiment found that octopuses avoid locations where they had experienced a painful sensation. This suggests that the octopuses experienced and remembered pain on an emotional level.

Research on the behaviour, physiology and neuroanatomy of fish, crustaceans and cephalopods is beginning to show that these species, very different to us and other mammals, do experience emotions and do feel pain.

From an ethical point of view it would be much better to treat these species as being able to feel pain. Perhaps they should even be considered to be sentient.

Dierentuinen waar je Capybaras in België kunt ontmoeten. Zoos où vous pouvez rencontrer Capybaras en Belgique. Zoos Where You Can Meet Capybaras in Belgium

My book will be a joy for anyone who loves capybaras and wants to learn more about them: “My Life with Capybaras. What Capybaras Have Taught Me“, as an e-book and as 3 separate paperbacks and 3 separate e-books.

Paperback: Book 1: “I Fell in Love With A Capybara”. (About the pet capybaras I know and loved)

These are by far the most comprehensive books about capybaras. With a huge number of photos and links to my videos of the capybaras and their behaviours, mentioned in the books. My knowledge comes from over 12 years spent in the company of capybaras (spending all day, every day for 6 – 8 months a year), observing capybaras intently and learning about them. I write about Capybaras I know: Pet Capybaras, Capybaras Rescued As Pups in South America, The Fascinating Lives and Relationships of Capybaras in A Herd. The Many Fascinating Things I Have Discovered about Capybaras

Pairi Daiza

Domaine de Cambron

7940 Brugelette

Belgique

Tel: +32 (0) 68 250 850

info@pairidaiza.eu

https://www.pairidaiza.eu/en/activitie/capybara?fbclid=IwAR2r1wiVc1KzPK1t3AalVCAR7vXPvAZmYhugiSPABUxtELf0-8ZsVlbKccc

Parc Animalier de Bouillon

Chemin de Chanteraine
B-6830 Bouillon

Tel: +32 61 46 71 52

https://www.parcanimalierdebouillon.be/en/wildlife-park?fbclid=IwAR3umWb2Eh_DEBsgfZ9pjQbTM-GqS-5EovR6-cZFRQ12WV1uCikef1O_T7s

ZOO Planckendael

Planckendael ZOO is located in a quiet and green environment in Mechelen. The nearby highway ensures easy accessibility, a mere 25 minute drive from Antwerp or a 10 minute drive from Brussels. 

Address:

Leuvensesteenweg 582
2812 Mechelen (Muizen)
Belgium

Tel: 03-224 89 10

https://www.zooplanckendael.be/en/?fbclid=IwAR1iYRYdIaZPRPlYmRM9gApEn05IiRNjC6NJnM2c2VeLmj_-TfLMaqnkb-w

Anticipatory Behaviour in Animals Is an Important Indicator of Animal Welfare

Anticipatory behaviour refers to the behaviours an animal exhibits when the animal prepares for a predictable event. This is a well validated measure of Animal Welfare for many species.

In the video below, the capybaras are getting excited as they anticipate the arrival of their dinner. It is just after 4 PM which is the time their dinner often arrives.

A low level of Anticipatory Behaviour is usually a positive sign, as this shows that the animal is looking forward to an upcoming event. However, high or excessive levels of Anticipatory Behaviour indicate a lack of stimulation in the animals’ environment (known as “Reward Sensitivity Theory”).

The fewer positive events there are in an animal’s day, the more the animal will become fixated on an event.

To use Anticipatory Behaviour as an indication of welfare we need to understand what would be considered a low-level of Anticipatory Behaviour and what would be considered an excessive level of Anticipatory Behaviour.

To solve this problem a study looked at the thresholds for anticipatory behaviour in dolphins and correlated the levels of anticipatory behaviour with “cognitive bias” results. Cognitive Bias is a measure of optimistic or pessimistic decisions, as well as overall welfare. The results with dolphins suggest that if they perform anticipatory behaviour for more than about 20% of the time they may be experiencing a more negative mental state. If they exhibit anticipatory behaviour less than 10% of the time this probably indicates a positive mental state. If they exhibit anticipatory behaviour more than 16% of the time this indicated that the dolphin was feeling less than positive about life.

Further research needs to be done on different species and also on different groups of dolphins, in order to define the thresholds of Anticipatory Behaviour which correlate with positive or negative mental states for the animals.

Additionally, different measures of Animal Welfare need to be tested and compared, for each group or species, in order to understand what the levels of Anticipatory Behaviour indicate.

Anticipatory behaviour is also linked to Abnormal Repetitive Behaviour, known as Stereotypies.

Hinase and Zabon both exhibited extended periods of Abnormal Repetitive Behaviour, rubbing their noses up and down on the gate to the separate enclosure where the breeding male capybara lived, in this case Toku. They were extremely frustrated at not being able to be with him.

You can see Hinase’s stress behaviour in this video:

Capybara Stress Behaviour Stereotypies Abnormal Repetitive Behaviour Hinase

This repetitive behaviour where Hinase rubs her nose up and down repeatedly for long periods of time is indicative of stress. The scientific name for this behaviour is Stereotypies or Abnormal Repetitive Behaviour (A R B). Hinase was number one in the hierarchy at Nagasaki Bio Park. She was a seven-year-old female capybara at the time this video was made. The breeding male, Toku, is kept in a separate enclosure in order to control breeding. Hinase is very frustrated that she cannot be with Toku. Her frustration makes her more aggressive towards some of the other capybaras in the herd, particularly Butter who is at the bottom of the hierarchy. The capybaras which Hinase’s most aggressive to appear to be junior capybaras who do not behave in a suitably submissive way. Many of the capybaras become alert when Hinase approaches, ready to move away if they sense she will be aggressive towards them. Butter sometimes seems oblivious to Hinase’s presence and occasionally even tries to share Hinase’s food trough. Hinase will only share her food trough with her own offspring or, less frequently, her best friend Momiji, who is number two in the hierarchy.

I Fell in Love With A Capybara

This book is for anyone who would like a shorter book than my Opus “My Life with Capybaras. What Capybaras Have Taught Me“, and would like to read about Pet Capybaras.

My books will be a joy for anyone who loves capybaras and wants to learn more about them: “My Life with Capybaras. What Capybaras Have Taught Me“, as an e-book and as 3 separate paperbacks and 3 separate e-books.

Paperback: Book 1: “I Fell in Love With A Capybara”. (About the pet capybaras I know and loved)

These are by far the most comprehensive books about capybaras. With a huge number of photos and links to my videos of the capybaras and their behaviours, mentioned in the books. My knowledge comes from over 12 years spent in the company of capybaras (spending all day, every day for 6 – 8 months a year), observing capybaras intently and learning about them. I write about Capybaras I know: Pet Capybaras, Capybaras Rescued As Pups in South America, The Fascinating Lives and Relationships of Capybaras in A Herd. The Many Fascinating Things I Have Discovered about Capybaras

The book features stories about the rich, interesting and often very emotional lives of pet capybaras, especially Romeo and Tuff’n.

I fell in love with Romeo and Tuff’n. They became family to me and I became part of their herd. I loved them more than anyone except my husband.

This book will not disappoint.

Romeo and Tuff’n lived with Marvin and Elizabeth as members of their family. They slept in the family bed and joined us all for any activity which interested them and which they enjoyed. Capybaras are exceptionally emotional and none more so than Romeo. If any of us were ill or injured, Romeo would spend the day beside us on the bed being very affectionate, trying to make us feel better, which of course he did.

When Elizabeth’s young nephews came to spend the night Romeo would sit beside them and stay awake all night to guard them. He seemed to know that young ones, of any species, needed to be looked after with special care.

Romeo and Tuff’n learned many English words and phrases and responded to everything we said, when it suited them.

My days spent in their company are the most memorable days of my life.

I spent 4 to 6 months of every year with Romeo and Tuff’n, watching them, interacting with them and learning about them and their behaviours and responses to situations, especially their emotional responses. And their often very cute strategies to get what they wanted.

I wrote my books to share my passion for capybaras and the knowledge, insight and understanding which I gained about this captivating species.

Capybaras are exceptional.

My books about capybaras will be a joy for anyone who loves animals and capybaras and wants to learn more about capybaras. My books provide by far the most comprehensive information about capybaras.

I include a huge number of color photos.

My observations go beyond any research paper I have read on this species. (For the record, “Animal Personality” is a new field of scientific research).

There are links to videos which illustrate the scenes I write about and capybara behaviour.

I also give information on how to look after a capybara, health issues, treatments and how to create a safe environment.

Nobody else has written about capybaras with as much Insight, Understanding, Knowledge and Humour.

An award-winning novelist who writes about capybaras and has a Ph.D. in Biology wrote:
“I think your book about capybaras has an important feature which makes it different from all other books about these animals. You are the most mindful and observant person writing about capybaras. I would say that your observations have a great scientific value. And, at the same time, you relate to your capybara friends very personally. Thus, your book will appeal to readers who are interested in personal and popular stories about capybaras, which are also scientifically sound.”

What other people have said about me: This tribute came from Tim Andrews who loves capybaras and has followed my posts and videos over the years.

No one has done more than LizDonguri Capaldi Capybara to champion the cause of capybaras online, and to fight back against the myths that cause them to be mistreated. Her writings and YouTube videos exploring their characters, their intelligence, and just how much we can learn from them are truly legendary. Liz herself though is also truly inspirational for just how much she has dedicated herself to championing their cause and their ideas.

And so for that reason, she is today’s Awesome Person of The Day

You should all check out her YouTube channel and her blog as well (Capybara World)”.

Another capybara aficionado, whose father was Agricultural Minister in Uruguay, wrote of Tim Andrews tribute:
“I can’t imagine a more justified honour than this. Since a long time ago you have dedicated yourself to the study and understanding of capybaras in every possible way. Day after day. With love, method and seriousness. I admire you. I also envy your perseverance. Congratulations! I feel delighted that you have received such recognition. You deserve it. You have earned it.”

Another wrote: “I guess you were a capybara in your previous life, you understand almost everything about them”.

One person in South America who rescued a newborn capybara pup whose mother was killed by predators describes her capybara, now 7 years old: “Ramos has had a huge impact on me. I see him as godlike. Capybaras seem to know so much more than we know. Capybaras feel things we are completely unaware of. They sense things before they happen. For me Ramos is a superior being.” Ramos lives with dogs, cats and rescued tapirs, peccaries, sheep, pigs and cows. But her capybara stands apart as a very special being.

Many people believe I know more about capybaras than anyone.

My books are aimed at: Adult General Reader, interested in Animals, Capybaras, Animal Behaviour and Animal Cognition.